Logo

Hukuk Genel Kurulu2008/4-230 E. 2008/223 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Düğünde takılan ziynet eşyalarının kime ait olduğu ve boşanma durumunda geri alınıp alınamayacağı hususunda yaşanan uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Düğünde takılan ziynet eşyalarının, aksine bir örf ve adet yoksa kime takıldıysa ona ait olduğu, davaya konu ziynet eşyalarının da koca tarafından evlenmek amacıyla karısına hediye olarak verildiği ve bağışlanan eşyaların geri alınamayacağı gözetilerek direnme kararı bozulmuştur.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Antalya 8. Asliye Hukuk Mahkemesi

TARİHİ : 16/11/2006

NUMARASI : 2006/212-2006/356

Taraflar arasındaki “aynen teslim-alacak” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Antalya 8.Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine, dair verilen 15.07.2004 gün ve 2003/474 E- 282 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4.Hukuk Dairesinin 19.10.2005 gün ve 14802-11157 sayılı ilamı ile; (...1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı ka¬nıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının davalılardan Behçet Aslım’a yönelik bölümünün onanmasına,

2-Davacının diğer davalı T.. A.. hakkındaki temyiz itirazlarına gelince;

Dava, davacıya düğünde takılan ziynet eşyalarının aynen mümkün olmazsa bedellerinin tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Davacı, davalıların kayınpederi ve kayınvalidesi olduklarını,düğünde takılan takıları davalı kayınvalidesi T.. A..’a teslim ettiğini, boşanma davasından önceki ve sonraki günlerde istemesine rağmen iade edilmediğini belirterek aynen iadesini, mümkün olmazsa bedelinin tahsilini istemiştir. Davalılar ise altınların oğulları N.. A.. A..’ da olduğunu belirterek davanın husumet nedeniyle reddini talep etmişlerdir.

Dava konusu ziynet eşyalarının davacının kayınvalidesi olan davalı T..A..’a takı merasiminden sonra gelin odasında bir kese içinde teslim edildiği davalının kabulünde olduğu gibi dinlenen tanık beyanları ile de doğrulanmıştır. Davacının bilgisi dışında davalının ziynet eşyaların davacının eski eşi ve davalının oğlu olan N.. A.. A..’a teslim etmesi davalıyı sorumluluktan kurtarmaz. Davalı, ziynet eşyalarını teslim aldığı kişiye iade ile yükümlüdür. Açıklanan nedenle işin esasına girilerek bir karar verilmesi gerekirken davanın husumet nedeniyle reddine karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.

Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenle davalı T.. A..yönünden BOZULMASINA, davacının diğer davalı B.. A..yönünden temyiz itirazlarının (1) nolu bentte açıklanan nedenle reddi ile davalı B..A..’a yönelik hükmün ONANMASINA” karar verilmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle yerleşmiş Yargıtay uygulamalarına göre; aksine istikrarlı şekilde uygulanan ve her kesin kabul ettiği bir örf ve adet yoksa düğünde takılan ziynet eşyalarının kime takılmışsa ona ait olacağı, davaya konu olayda da ziynet ve çeyiz eşyalarının koca tarafından evlenmek amacıyla karısına hediye olarak verildiği yani bağışlandığı, bu nedenle kural olarak geri alınamayacağının anlaşılmış bulunmasına ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 07.02.2001 gün ve 2001/2-116 Esas, 2001/106 sayılı kararının da Özel Daire bozma kararını desteklemiş bulunmasına göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 05.03.2008 gününde,oybirliğiyle ile karar verildi.