"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1440 E., 2023/1723 K.
HÜKÜM : Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/49 E.,
Taraflar arasındaki tapu iptali ve tescil ile menfi tespit davalarından dolayı yapılan yargılamada Dairenin 21.01.2016 tarihli ve 2015/16658 Esas, 2016/645 Karar sayılı ile 18.12.2019 tarihli ve 2019/3275 Esas, 2019/6736 Karar sayılı kararları ile Mahkeme kararlarının bozulmasına karar verildiği, son bozma kararı sonrası dosyanın Mahkemenin 2021/49 Esasını aldığı ve davanın derdest olduğu anlaşılmıştır.
Bölge Adliye Mahkemesinin 25.10.2023 tarihli ek kararının temyizi üzerine Dairenin 26.03.2024 tarihli ve 2023/6445 Esas, 2024/2481 Karar sayılı kararıyla ek kararın onanmasına karar verilmiştir.
Dairenin 26.03.2024 tarihli kararının düzeltilmesi, davacı ... tarafından istenilmiş olmakla, dosya incelendi gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı ... tarafından Dairenin kesin nitelikli ek kararın onanması kararına ilişkin karar düzeltme talebinde bulunulmuşsa da 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nda karar düzeltme kanun yoluna yer verilmediği; davanın, açıldığı tarih itibariyle 6100 sayılı Kanuna tabi olduğu anlaşılmıştır.
Diğer yandan, HMK’nın “Temyiz edilemeyen kararlar” başlıklı 362. maddesinde hangi kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabileceği belirtilmiş; aynı Kanun'un 362. maddesinin "f" bendi gereğince geçici hukuki korumalar hakkında verilen kararlar da temyiz edilemeyen kararlar arasında sayılmıştır. 21.02.2014 tarihli ve 2013/1 Esas, 2014/1 Karar sayılı Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu'nun kararı uyarınca, ihtiyati tedbirin kaldırılması veya tedbire itiraza ilişkin kararların kanun yolu denetiminin Yargıtayca yapılması mümkün değildir.
Dosya içeriğinden, Daire kararının kesin nitelikli olduğu, Daire kararına karşı karar düzeltme talebinin mümkün olmadığı, diğer yandan dosyada nihai karar bulunmadığı, davacının İlk Derece Mahkemesinin ihtiyati tedbir talebinin reddine ilişkin kararından sonra kanun yoluna başvurduğu, bu kararlara karşı ise kanun yolu denetiminin Yargıtayca yapılmasının mümkün olmadığı anlaşılmakla davacının dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Davacının dilekçesinin REDDİNE,
Peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
24.09.2024 tarihinde kesin olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.