"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
SAYISI :2020/635 Esas, 2023/2192 Karar
KARAR :İstinaf başvurusunun esastan reddine
İLK DERECE MAHKEMESİ :Çine Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI :2018/51 E., 2019/450 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; taraflar arasında 21.10.2007 tarihinde imzalanan beş yıl süreli akaryakıt bayilik sözleşmesinin davalı yanca 01.10.2012 günlü ihtarname ile feshedildiğini, adı geçen tarafından sözleşme süresince alınması taahhüt edilen malın alınmaması sonucunda aradaki farktan doğan şirketin uğradığı kâr mahrumiyetinin ödenmesi gerektiğini, davacının taleplerine rağmen davalı tarafından sözleşmeden kaynaklanan kâr kaybının ödenmediği, Bakırköy 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2014/363 E. sayılı ve Çine Asliye Hukuk Mahkemesinin 2015/5 E. sayılı dosyalarında alınan raporlarda bayinin eksik mal alımı yaptığının hesaplandığını ileri sürerek fazlaya dair talep saklı kalmak kaydıyla 3.000,00 TL tutarındaki kâr mahrumiyetini dava tarihinden itibaren işleyecek akdi faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davanın, mahkemenin 2015/5 E. sayılı dosyasının sürüncemede bırakılması amacı ile açıldığını, zamanaşımının dolduğunu, davacının 150.000 litre motorin hibe yükümlülüğünü yerine getirmediğini, yıllık 1.300 m3 asgari çekim taahhüdünün hibeye olan inançla verildiğini, ifaya ekli cezai şart talebinin davalı lehine sonuçlanarak kesinleştiğini, sözleşmenin başından itibaren bayilik ilişkisine devam edilmesinin cezai şart/kâr mahrumiyeti maddesinden zımnen vazgeçildiğini işaret ettiğini, fesih şekli gözetildiğinde kâr mahrumiyeti istenemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacı şirketin, bayisinin ilgili mevzuat, sözleşme ve eklerine aykırı hareket etmesi halinde sözleşmenin feshi ile kâr mahrumiyeti alacağını talep edebileceği, ancak taraflar arasında bayilik sözleşmesinin davalı bayi tarafından feshedildiği, hal böyle olunca sözleşme gereği de kâr mahrumiyeti alacağı talep hakkının bulunmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince istinaf edilmiştir.
IV. İSTİNAF
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesi ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Dava ve Hukuki Nitelendirme
Dava, bayilik sözleşmesinden kaynaklanan kâr mahrumiyeti alacağı talebine ilişkindir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 353/1-b(1) hükmü uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 10.02.2025 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.