"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 44. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/268 Esas, 2024/549 Karar
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 1. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2017/145 E., 2020/257 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; diğer davacı şirkete bağlı grup şirketlerden olan davacı ... Cam San. A.Ş. ile davalı şirket arasında 01.01.2017 tarihli "Çift veya Daha Fazla Düzcam/Kaplamalı Cam Sistemli Yalıtım Camı Ünitelerinin Üretim ve Pazarlanmasına İlişkin Franchise Sözleşmesi" imzalandığını, anılan sözleşmenin 3.2.4 ve 4.2.5 maddeleri uyarınca sözleşme konusu ürünlerin üretimi ile sınırlı olarak franchise ağında yeknesaklığı, ürünün Şişecam Düzcam kalite standartlarına uygun olmasını temin ve marka imajını korumak için davalının yapacağı üretime, sadece Şişecam Düzcam tarafından üretilen ve/veya satışı yapılan camları kullanmasının şart koşulduğunu, yine sözleşmenin 4.2.5 maddesinde ise "..." markalı ürünlerde kullanılacak olan camların Şişecam Düzcam camı olup olmadığının girdi kontrolünün davalı tarafından yapılacağını, Şişecam Düzcam tarafından yapılacak denetim ve kimyasal analizlerde davalının "..." markalı ürünlerde Şişecam Düzcam tarafından üretilen ve pazarlanan camı kullanmadığının tespit edilmesi durumunda sözleşmenin 4.17.8 maddesinin uygulanacağının hükme bağlandığını, bu maddede "..." üretiminde kullanılan camların birinin veya ikisinin Şişecam Düzcam ürünü olmaması durumunda bu ürünün "..." markası adı altında satışının yapılamayacağı gibi aynı zamanda ürün içinde ...'ı tarifleyen alüminyum çıta, ... etiketi, hologramlı ... S Serisi ve ... K Serisi etiketi ve ... Garanti Belgesi kullanılamayacağı ve düzenlenemeyeceği hükmünün yer aldığını, ancak müvekkili tarafından 3 kez yapılan denetimler ve kimyasal analizler sonucunda Şişecam Düzcam'ın ... markası ile davalının pazarladığı ürünlerin imalinde Şişecam Düzcam tarafından üretilen camların kullanılmadığının tespit edildiğini, davacı ile davalı arasındaki sözleşmenin 4.17.8 maddesinde açıkça hükme bağlandığı üzere ... üretiminde davalının Şişecam camı kullanmadığının üçüncü kez tespit edildiğini, bunun üzerine sözleşmenin davacı müvekkili tarafından 10.05.2017 tarihli ihtarname ile tek taraflı olarak feshedildiğini, bu ihtarnamede davalının stoklarındaki alüminyum çıtaları, ... garanti belgelerini, etiketleri ve üzerinde ... yazısı bulunan fatura ve antetli kağıtları, ... yetkili üreticiliğinin sona erme tarihi olan 10.05.2017 tarihinden 7 gün içinde kullanımdan kaldırılması, aksi halde yasal yollara başvurulacağının ihtar edildiğini, bildirimin davalıya 15.05.2017 tarihinde tebliğ edilmesine ve verilen 7 günlük sürenin geçmesine rağmen ... markasına ilişkin etiketi halen kullanmaya devam ettiğini, davalının bu eyleminin müvekkilinin marka hakkına tecavüz teşkil ettiğini ileri sürerek davacının markası olan "..." markasının davalı tarafından kullanılmasının durdurulmasına, üzerinde "..." etiketi bulunan ürünlere el koyulmasına, ürün ve cihazlar ile makineler üzerindeki "..." markalarının masrafı davalıdan alınmak üzere silinmesine, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak şartıyla 5.000,00 TL maddi ve 10.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, kararın günlük bir gazetede masrafı davalıdan alınmak suretiyle ilan edilmesine karar verilmesini talep etmiş, 09.01.2020 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 50.267,34 TL'ye yükseltmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesi sunmamış ancak ön inceleme duruşmasında davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile her ne kadar davalı taraf sözleşmeye aykırı davranmadıklarını ve sözleşme sona erdikten sonra bu markayı kullanmadıklarını savunmuşsa da, sözleşme feshedildikten sonra markayı kullanma haklarının sona erdiği, haksız bir fesih yapıldığı ve bununla ilgili bir zarara uğradıklarını iddia ediyorlarsa, bu konuda ayrı bir dava açabilecekleri, sözleşmenin feshinden sonraki dönemle ilgili ticari defterleri üzerinde yapılan bilirkişi incelemesi ile bu markayla satış yaptıklarına dair faturaların tespit edildiği, davalı tarafın bunun aksini ispatlayacak bir delil sunmadığı, davalının davacıların hak sahibi oldukları "..." markasını sözleşme sona erdikten sonra kullanmaya devam etmesinin marka hakkına tecavüz niteliğinde olduğu, 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu'nun (SMK) 151/2-b hükmü uyarınca yapılan hesaplamaya göre davalının bu haksız marka kullanımı sonucunda 50.267,34 TL gelir elde ettiğinin tespit edildiği, davacıların ve davalının ticari hacimlerine, davacıların hak sahibi oldukları "..." markasının tanınma düzeyine, davalının kusurunun ağırlığına göre talep edilen 10.000,00 TL manevi tazminatın hakkaniyete uygun olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, davacı Türkiye Şişe ve Cam Fabrikaları A.Ş.'ye ait ve diğer davacı ... Cam San. A.Ş.'nin kullanım hakkı bulunan "..." markasının davalı tarafından kullanılmasının durdurulmasına, önlenmesine, üzerinde " ..." etiketi bulunan davalıya ait ürünlere el konulmasına, karar kesinleştiğinde davalıya ait ürün ve cihazlar ile makineler üzerindeki "..." markalarının masrafı davalıdan alınmak üzere silinmesine, 50.267,34 TL maddi ve 10.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara ödenmesine, karar kesinleştiğinde hüküm özetinin Türkiye çapında yayın yapan günlük bir gazetede masrafı davalıdan alınmak suretiyle bir kez ilân edilmesine karar verilmiş, hüküm, davalı vekilince istinaf edilmiştir.
IV. İSTİNAF
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Dava ve Hukuki Nitelendirme
Dava, marka hakkına tecavüzün meni, refi ile maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 353/1-b(1) hükmü uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 04.03.2025 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.