"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2024/574 Esas, 2024/1404 Karar
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 7.Asliye Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2023/602 E., 2024/77 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; dava dışı ... Yemekhane Temizlik Gıda ve Güvenlik Hizmetleri Sanayi ve Ticarct Limited Şirketine karşı müvekkili kurum tarafından tazminat davası açıldığını, dava devam ederken şirketin ticari sicilden terkin edildiğinin anlaşıldığını, Mahkemece taraflarına süre verildiğini ileri sürerek söz konusu şirketin ihyasına karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde, anılan şirketin 23.01.2014 tarihinde resen terkin edildiğini, şirketin müdürlüklerine bildirilen adresine kapatılma nedenine ilişkin tebligat çıkarıldığını, tebligatın taşınmış notuyla iade olduğunu, ihtarın ayrıca 07.10.2013 tarihli Türkiye Ticaret Sicili Gazetesinde ilan edildiğini, şirketin son adresine tebligat yapıldığından, tebligat ulaşmasa dahi yapılan ilanın yapılmış bir tebligat sayılacağından yapılan ihtarın hukuka uygun olduğunu, bildirimde bulunulmadığı takdirde münfesih sayılacağı ilanen bildirilen şirketin, süresi içinde başvuruda bulunmadığı, bu nedenle sicilden resen terkin edildiğini savunarak davanın reddine, ek tasfiyeye karar verilmesi halinde 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun (6102 sayılı TTK) 547/2 hükmü uyarınca tasfiye memuru atanmasına, müdürlüklerine açılan davada yasal hasım olduklarından tarafları aleyhine vekalet ücreti ve yargılama giderlerine hükmedilmemesine karar verilmesini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; ihyası istenen şirketin 6102 sayılı TTK'nın geçici 7. maddesi kapsamında kaldığından bahisle davalı Sicil Müdürlüğünce ihtarname hazırlandığı ve ihtarnamenin terkin edilen şirketin kayıtlı adresine gönderildiği, ancak ancak ihyası istenen şirket yetkilisine herhangi bir tebligat çıkarılmadığı, oysa ki 6102 sayılı TTK geçici 7/4-a hükmü uyarınca şirketi temsil ve ilzama yetkili kişilere de ihtar gönderilmesinin zorunlu olduğu, davada Ticaret Sicil Müdürlüğünce bu gereğe uygun hareket edilmediği dolayısı ile terkin işleminin yasada belirtilen usule uygun olmadığı gibi, resen terkin sebebi olarak "5174 sayılı Kanuna göre odaca kaydı silinenler" açıklamasının gösterildiği, oda kaydı silinmesinin kanunda belirtilen terkin sebepleri arasında bulunmadığı gerekçesiyle ihyası talep olunan şirketin taşınmazının tasfiyesi ve ek işlemleriyle sınırlı olmak üzere ihyasına, ek tasfiye işlemlerini sağlamak üzere tasfiye memuru olarak ... ve ...'nin tasfiye memuru olarak atanmasına karar verilmiş, hüküm, davalı vekilince istinaf edilmiştir.
IV. İSTİNAF
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; kararın usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiş, hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Dava ve Hukuki Nitelendirme
Dava, şirketin ihyası talebine ilişkindir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 353/1-b(1) hükmü uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 19.03.2025 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.