"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2022/430 Esas, 2023/220 Karar
HÜKÜM : Kabul
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak verilen karar davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacı şirketin uzun yıllardır içecek sektöründe faaliyette bulunduğunu, ... ve ... markalarının sahibi olduğunu, tanınmış bir marka olduğunu, 2015/82441 tescil numaralı 08.04.2016 tescil tarihli "... doğal kaynak suyu şişe şekli" tasarımının davacı adına tescil edildiğini, ancak davacının bu tasarımına benzer şekilde 2016/08386 başvuru numaralı davalı şirketin şişe başvurusunun 09.01.2017 tarihinde 260 sayılı endüstriyel tasarım bülteninde yayınlandığını, ...’ın sektöründe bilinen bir teşebbüs olduğunu, müvekkilinin markasına benzer olması nedeniyle uyuşmazlık konusu benzerlik nedeniyle tasarıma itiraz edildiğini, ancak yaptıkları itirazın haksız olarak reddedildiğini, davalıya ait 2016/08386/6 sıra sayılı başvurunun yenilik ve ayırt edicilik taşımadığını, müvekkilinin tescilli şişe tasarımları ile davalının tasarımının ayniyet derecesinde benzer olduğunu, söz konusu benzerliğin iltibas ve haksız rekabet de yaratacağını iddia ederek TÜRKPATENT Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu'nun (YİDK) 2017/T-909 sayılı kararının iptaline ve 2016/08386/6 sayılı tasarımın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
1.Davalı Kurum vekili cevap dilekçesinde; davacı şirketin itirazında dayandığı 2015/82441 sayılı marka ile davalı şirketin 2016/08386/6 sıra numaralı tasarımı arasındaki farklılığın şişelerin gövde/boğaz birleşimindeki uzun düz yapı/küçük yay yapısında olduğunu ve basit yapıdaki ürünler için bunun belirgin bir farklılık olarak kabul edileceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
2.Davalı şirket vekili cevap dilekçesinde; müvekkilinin itibar sahibi bir teşebbüs olduğunu, şişe tasarımında seçenek özgürlüğünün son derece kısıtlı olduğunu, şişenin işlevi icabı belli bir şekilde olması gerektiğini, bilgilenmiş kullanıcının başvurulan tasarımı diğerlerinden ayırt edebileceğini, dava konusu 2017/T-909 sayılı YİDK kararının yerinde olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesince bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde, bozma ilamına uyulmasından sonra alınan 31.03.2023 tarihli bilirkişi raporunda, dava konusu tasarım ile mesnet marka arasında yapılan karşılaştırmadaki farklılıkların taraf tasarımlarını birbirinden farklı kılmadığı, bu hali ile davacı yana ait “... doğal kaynak suyu şişe şekli” markası karşısında davalı tasarımının yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini haiz olmadığının düşünüldüğünün, davalı firmanın 2016/08386/6-1, 6-2, 6-3 ve 6-4 sıra numaralı tasarımının tarifname bilgileri de dikkate alındığında, yenilik ve ayırt edicilik vasfı bulunmadığının bildirildiği, bilirkişi raporunun gerekçesine aynen iştirak edildiği, davalıya ait 2016/08386 nolu 6 sıra sayılı tasarımın yenilik ve ayırt edicilik koşulunu taşımadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu 2017/T-909 sayılı YİDK kararının iptaline, dava konusu 2016/08386 nolu 6 sıra sayılı tasarımın hükümsüzlüğüne, sicilden terkin edilmesine, karar kesinleştiğinde TÜRKPATENT'e müzekkere yazılmasına karar verilmiş, hüküm davalılar vekillerince temyiz edilmiştir.
IV. TEMYİZ İNCELEMESİ
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava, davacının adına tescilli markasındaki şişe unsuru ile davalının başvuru konusu şişe tasarımlarının benzer olması nedeniyle başvuru konusu tasarımın ayırt ediciliğinin ve yenilik unsurlarından yoksun olduğu iddialarına dayalı olarak YİDK kararının iptali ile tasarımın hükümsüzlüğü istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
Dosyadaki yazılara, İlk Derece Mahkemesince 6100 sayılı Kanun'un 373 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
V. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalıların temyiz istemlerinin reddi ile İlk Derece Mahkemesince verilen kararın 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372 nci maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı harcın istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 10.10.2024 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.