"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi
HÜKÜM : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 4. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi
SAYISI: 2021/212 E., 2022/20 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, Yargıtayca duruşma istemli olarak davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne, dava, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 369/2 hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddine karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin dekoratif panel üretim ve satışı ile iştigal ettiğini, davalının da aynı sektörde faaliyet gösterdiğini, davalı adına tescilli 2018/03563 sayılı tasarımın (dekoratif panel) başkalarına ait tasarımların birebir kopyası olduğunu, yenilik ve ayırt edicilik vasfı taşımadığını ileri sürerek davalı adına tescilli 2018/03563-1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 ve 9 numaralı endüstriyel tasarımların hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine, müvekkili fiillerinin tecavüz teşkil etmediğinin tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; dava konusu tasarımların müvekkili tarafından usulüne uygun olarak tescil edildiğini ve ilk defa müvekkili tarafından kamuya arz edildiğini, yeni ve ayırt edici olduğuu savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacı tarafından hükümsüzlüğe dayanak olarak sunulan 2012/00743, 2013/01541 ve 2013/02941 tescil numaralı tasarımlar ile hükümsüzlüğü talep edilen dava konusu tasarımların karşılaştırıldığı, ürünlerin duvar kaplaması tasarımı ve dekoratif duvar kaplama paneli olduğu, karşılaştırılan tasarımları oluşturan bütün öğelerin benzer biçim, oran, yapı ve yerleşim şeklinde oldukları, tasarımcının seçenek özgürlüğü kapsamında, tasarım tescilleri arasında bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattığı genel izlenimde belirgin farklılıklar bulunmadığı, tasarımların benzer olarak algılandıkları, yenilik ve ayırt edicilik kriterlerine sahip olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm, davalı vekilince istinaf edilmiştir.
IV. İSTİNAF
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dava konusu tasarımların davalının başvuru tarihinden önce kamuya sunulduğu, daha önce kamuya sunulan bu tasarımlarla dava konusu tasarımların benzer olduğu, tasarımda korunanın teknik işlev değil görünüm olduğu, dava konusu tasarımların yenilik ve ayırt edicilik unsuru taşımadığı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Dava ve Hukuki Nitelendirme
Dava, davalı adına tescilli endüstriyel tasarımların hükümsüzlüğü istemine ilişkindir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/1-b(1) hükmü uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 21.04.2025 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.