"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 44. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2024/951 Esas, 2024/1245 Karar
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2017/348 E.
Taraflar arasındaki eser hakkına tecavüzün tespiti, men'i ve ref'i davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince 28.03.2024 tarihli, 2017/348 Esas sayılı duruşma ara kararıyla dosyanın bilirkişiye gönderilmesi konusunda ara karar oluşturulmuş, davacı vekilinin 01.04.2024 tarihli dilekçesi ile bilirkişi heyetinde yer alması ön görülen uzmanların dosyayı inceleme yeteneğini haiz olmadığı belirtilerek yapılan itiraz üzerine ilk derece mahkamesince 24.04.2024 tarihli ara kararı ile bilirkişi incelemesi yapılmasına ilişkin mahkeme ara kararından rücu edilmesine, vesayet davasının kesinleşmesinin beklenilmesine, kesinleşmeden sonra değerlendirme yapılmasına karar verilmiştir. Davacı tarafından bu ara kararın istinaf edilmesi üzerine Mahkemece 30.04.2024 tarihli karar ile ara kararlarına karşı ancak nihai hükümle birlikte istinaf kanun yoluna başvurulabileceğinden istinaf talebinin reddine karar verilmiştir.
İlk derece Mahkemesince verilen 30.04.2024 tarihli kararın davacı tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun usulden reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı asıl tarafından temyiz edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince 12.07.2024 tarihli ek karar ile temyiz başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/2 nci maddesi ve aynı kanunun 366 ıncı maddesi atfı ile 6100 sayılı Kanun'un 346/1 inci maddesi uyarınca kesin olan karara ilişkin olduğundan temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
Ek karar davacı asıl tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
Temyiz istemi, verilen ara kararına karşı temyiz yolunun açık olmadığı gerekçesiyle davacı asılın temyiz dilekçesinin reddine yönelik Bölge Adliye Mahkemesinin 12.07.2024 tarihli ek kararına ilişkindir.
İlk derece mahkemesince verilmiş herhangi bir nihai karar bulunmadığından bu aşamada temyiz incelemesi mümkün olmadığından 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun 362/2 nci maddesi ve aynı Kanunun 366 ncı maddesi atfı ile 6100 sayılı Kanun'un 346/1 inci maddesi uyarınca kesin olan karara ilişkin yapılan temyiz başvurusunda temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
Temyiz dilekçesinin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen ek karar yukarıda anılan Kanun hükümlerine uygun olduğundan temyiz isteminin reddi ile söz konusu kararın onanması gerekir.
KARAR:
Açıklanan sebeple;
Bölge Adliye Mahkemesince verilen 12.07.2024 tarihli ek kararın ONANMASINA,
Bölge Adliye Mahkemesi kararına ilişkin temyiz talebinin kötüniyetle yapıldığı anlaşıldığından, 6100 sayılı Kanun'un 368 inci maddesi yollamasıyla aynı Kanunun 329 uncu maddesinin ikinci fıkrası uyarınca temyiz talep eden davacı asılın takdiren 5.000,00 TL disiplin para cezası ile CEZALANDIRILMASINA,
Para cezasının İlk Derece Mahkemesince yerine getirilmesine,
Temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
21.10.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.