"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1785 Esas, 2023/2008 Karar
HÜKÜM : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bakırköy 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/210 E., 2022/120 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; fuar stant tasarımı, ofis tasarımı, konsept show-roomlar, iç mekan tasarımı ve benzeri konularda iştigal eden müvekkilinin Türk Patent ve Marka Kurumu (TÜRKPATENT) nezdinde 2016/03858 sayı ile tescilli tasarımın sahibi olduğunu, davalının 10.05.2016 - 14.05.2016 tarihleri arasında TÜYAP Kongre ve Fuar Merkezi'nden gerçekleştirilen 39. Yapı Fuarında, müvekkili şirkete tasarlattığı ve TÜRKPATENT nezdinde tescil başvurusuna konu stant uygulamasını, müvekkilinden izin almaksızın hukuka aykırı ve kötü niyetli olarak kullanıldığını ileri sürerek müvekkilinin tescilli tasarımına yönelik tecavüzün tespitine, men'ine ve 2.400,00 TL maddi 1.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacı tarafça dayanılan e-postaları kabul etmediklerini, müvekkili şirketin fuarlarda markasına uygun olarak belirli bir standartta ve çoğunlukla aynı çizgi ve tasarımda standlar kullandığını, standlar için her yıl katılacağı fuarlara ilişkin olarak farklı firmalar ile görüşüldüğünü, 2016 yılındaki fuar için da davacı dahil üç, dört firma ile nasıl bir tasarım istendiği, rengi, detayı, yer planı vs iletilerek alınan teklife en uygunun tercih edildiğini, davacının gerek müvekkili şirkete karşı tutum ve davranışları gerekse müvekkili şirketin talep ve isteklerinin karşılayamaması nedeniyle tercih edilmediğini, dava konusu standın İdeko firması tarafından çizildiği ve ondan satın alındığını, müvekkili şirket tarafından kullanılan standın aynısı ya da benzerinin davacı tarafından üretilmemiş olduğunu, müvekkilinin tasarımından esinlenildiğini, davalının tasarım başvurusunun fuar tarihlerinden sonra olduğunun dava dilekçesi ile öğrenildiğini, başvurunun müvekkili haklarına tecavüz eder mahiyette ve kötü niyetli olduğunu, savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesince, davacı taraf bilgisayarları üzerinde yapılan incelemede, dosyaya delil olarak sunulan
e-postaların gönderilmiş/alınmış olduğu, mail yazışmalarının içeriklerinin her iki tarafın
maillerinin birbirine ulaştığını teyit eder nitelikte olduğu, e-posta eklerinde bulunan görsellerin gönderimden önce oluşturulmuş olduğu, bu
yönüyle sistem tarihlerinin birbirini teyit ettiği, davacı tarafça stand tasarım görsellerinin
davalıya e-posta ekinde gönderildiğinin anlaşıldığı, dinlenen tanık beyanı ve tüm dosya kapsamı birlkte değerlendirildiğinde davalı tarafın davacıya ait tasarımı daha önceden öğrenip bunu 10.05.2016-14.05.2016 tarihleri arasında Tüyap Kongre Merkezi'nde gerçekleştirilen fuarda kullandığı, sonradan tescil edilen tasarımın davalı tarafından kötü niyetli ve izinsiz kullanımının söz konusu olduğu, 2.400,00 TL'nin maddi tazminat olarak kötü niyetli kullanım nedeniyle davalıdan tahsili gerektiği, kullanımın izinsiz olması dikkate alındığında henüz tescil edilmeyen tasarımın kötü niyetli olarak kendi menfaatine yarayacak şekilde kullanımının aynı zamanda manevi hakkın ihlali olduğu, gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekilince istinaf edilmiştir.
IV. BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
Bölge Adliye Mahkemesince, davalı tarafın davacıya ait tasarımı daha önceden öğrenip bunu 10.05.2016-14.05.2016 tarihleri arasında Tüyap Kongre Merkezi'nde gerçekleştirilen fuarda izinsiz olarak kullandığı, 2.400,00 TL maddi tazminata ve kullanımın aynı zamanda manevi hakkın ihlali olmasına göre manevi tazminata karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
V. TEMYİZ İNCELEMESİ
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava, davacının tescilli tasarımına davalı tarafından tecavüz edildiğinden bahisle tecavüzün tespiti, men'i, ref'i ile maddi ve manevi tazminat taleplerine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı Kanun'un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) numaralı alt bendi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalının temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372 nci maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 16.12.2024 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.