"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2024/500 Esas, 2024/1870 Karar
HÜKÜM : Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Konya 4. Asliye Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2023/653 E., 2024/49 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacılar vekili dava dilekçesinde; davacıların davalı şirkete ve iştiraki olan şirketlere değişik zamanlarda para yatırdığını, karşı tarafın geçerli bir ortaklık ilişkisi kurmadan haksız ve usulsüz olarak para toplayıp topladığı paraları geri vermediğini, müvekkillerinin söz konusu paraları yurtdışında işçi olarak çalışırken biriktirdiğini, müvekkillerinin davalı şirkete para verirken de yurtdışında biriktirdiği paranın Türkiye' de değerlenmesi ve ülke ekonomisine katkı sağlanması amacını güttüğünü, karşı tarafın faizin haram olduğunu dile getirerek yapılacak büyük yatırımlar ile her sene yüksek oranda kâr payı dağıtılacağı ve istendiği an yatırılan paraların geri iade edileceği yönünde güven telkin ettiğini, müvekkillerinin yatırdığı parayı defalarca istemesine rağmen geri verilmediğini, buna ilişkin olarak açtıkları Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2018/1072 E. sayılı dosyasında görülen davada 7194 sayılı Kanun'un geçici 41. maddesi gereğince karar verilmesine yer olmadığına dair karar verildiğini, kararda bahsi geçen kanun maddesinin Anayasa Mahkemesince iptal edildiğini, bu nedenle müvekkillerinin yatırdığı paraların iadesini tekrar talep etmek için işbu başvuruyu yaptıklarını, davalı şirket yetkilileri hakkında açılan ceza davalarında holdingin yüklü miktarda zarar ettiği ve faaliyet kârı olmamasına rağmen kâr payı dağıtıldığının tespit edildiğini ileri sürerek taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisinin kurulmadığının tespitine, müvekkillerinin şirkete ödemiş olduğu şimdilik 100,00 euronun ödeme tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile müvekkillerine verilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacıların belirsiz alacak davası açmasının mümkün olmadığını, taleplerinin zamanaşımı nedeniyle reddi gerektiğini, aksi halde esastan reddi gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın zaman aşımından reddine karar verilmiş, hüküm, taraf vekillerince istinaf edilmiştir.
IV. İSTİNAF
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacılar tarafından davalı aleyhine Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2018/1072 E. sayılı dosyasında ortak olunmadığının tespiti ile şimdilik 1.000,00 euro paranın davalıdan tahsili için dava açıldığı, davacıların 30.10.2019 tarihli ıslah dilekçeleriyle taleplerini 21.101,25 euro artırarak 22.101,25 euronun davalıdan tahsilini talep ettikleri, İlk Derece Mahkemesince 22.01.2020 tarihinde 7194 sayılı Kanun'un 41. maddesi gereğince davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği, bu karara karşı yapılan istinaf başvurusunun 16.04.2021 tarihinde reddine karar verildiği, taraflar temyiz yoluna başvurmadığından kararın 24.06.2021 tarihinde kesinleştiği, bu nedenle önceki verilen kararın kesin hüküm oluşturduğu anlaşıldığından davacıların davalarının dava şartı yokluğu nedeniyle usulden reddine karar verilmesi gerekirken zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmesinin usul ve yasaya uygun bulunmadığı gerekçesiyle tarafların istinaf başvuru taleplerinin kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, yeniden hüküm kurulmasına, davacıların davalarının dava şartı yokluğu nedeniyle usulden reddine karar verilmiş, hüküm, davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
V. TEMYİZ
A.Dava ve Hukuki Nitelendirme
Dava, davalı şirkete ortak olmadığının tespiti, kâr payı alınması maksadıyla verilen paranın iadesi istemine ilişkindir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 355. vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi aynı Kanun'un 369/1 hükmü ve 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına ve özellikle kesin hükmün dayanağı olan 07.12.2019 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren Dijital Hizmet Vergisi İle Bazı Kanunlarda ve 375 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun'un 41. maddesi ile getirilen düzenleme gereğince davacı ile davalı şirket arasında ortaklık ilişkisi kurulmuş sayılacağının tespit edilmiş olmasına, karar verilmesine yer olmadığına dair kararın Kanun hükmü gereği bu tespiti içermesine göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacıların temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı harcın istek halinde ilgililere iadesine, 27.03.2025 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.