"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 54. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bakırköy 12. İcra Hukuk Mahkemesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın dosyası Dairemize gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesinin 2. fıkrasında; Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz başvurusunda bulunulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 26.09.2004 tarih ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı düzenlemesine yer verilmiş olup, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başladığı 20.07.2016 tarihinden sonra verilen kararlar hakkında Hukuk Muhakemeleri Kanununda karar düzeltme yoluna başvurulabileceğine dair bir düzenleme bulunmamaktadır.
Uyuşmazlık konusu, tahliye taahhüdüne dayalı takibe (Örnek 14) itirazın kaldırılması ve tahliye istemine ilişkin olup; Bakırköy 12. İcra Hukuk Mahkemesinin 01.06.2021 tarih ve 2021/150 Esas-2021/287 Karar sayılı davanın kısmen kabulü kararına karşı taraflarca istinaf talebinde bulunulduğu, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 54. Hukuk Dairesinin 17.10.2023 tarih ve 2022/1670 Esas-2023/1895 Karar sayılı kararı ile; davalının istinaf başvurusu yönünden; davalı/borçlu vekilinin karar celsesine katıldığı, hükmün kendisine 01.06.2021 tarihinde tefhim edildiği, istinaf başvuru dilekçesinin ise İİK. 363/1. maddesi gereğince yasal on günlük süreden sonra 20.08.2021 tarihinde verilmiş olması sebebiyle İİK. 365/3 maddesi gereğince istinaf başvurusunun usulden reddine, öte yandan davacının istinaf başvurusu yönünden ise; incelenen mahkeme kararının HMK 353/1-b/1 maddesi gereğince usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu, davacının istinaf sebepleri yerinde olmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine hükmedildiği, bu karara karşı taraflarca temyiz yoluna başvurulması üzerine, Dairemizin 14.02.2024 tarih ve 2023/9556 E.–2024/1265 K. sayılı ilamı ile temyiz başvuru taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Sonrasında, davalı vekili tarafından ibraz edilen 05.07.2024 havale tarihli dilekçesinde, ilgili İcra Müdürlüğüne sunulmuş itiraz dilekçelerinde ve yargılama sürecinde dava dosyasına sunulan cevap dilekçelerinde açıkça taraflar arasındaki 15.07.2019 başlangıç tarihli kira sözleşmesinin geçerli olmadığını belirttikleri ve geçerli olan kira sözleşmelerini de iş bu dilekçe ile sundukları dolayısı ile şikayete konu taşınmazlara ait kira bedellerinin temyiz sınırının üzerinde kaldığı, aksi yönde verilen kararda maddi hata yapıldığı belirtilerek Dairemizin 14.02.2024 tarih ve 2023/9556 E.–2024/1265 K. Nolu kararının düzeltilmesi talebinde bulunulmuştur.
Somut olayda; 29.07.2020 tarihli takip talebi ve Örnek 14 tahliye emrinde alacaklı/kiralayan tarafından, takip dayanağı olarak 15.07.2019 başlangıç tarihli ve 12 ay süreli yazılı kira sözleşmesinin ve Bakırköy 13. Noterliğinin 10.12.2019 tarih ve 22148 Yevmiye Numaralı 15.07.2020 tahliye tarihli taahhüdün gösterildiği görülmektedir. Anılan takibe yönelik olarak borçlu/kiracı 05.08.2020 tarihli olarak sunduğu itiraz dilekçesinde ise kiralayan sıfatı ile takibi başlatan kişinin takibe konu edilen tüm taşınmazlar bakımından kiralayan sıfatına sahip bulunmadığını, takibe konu olan kira sözleşmesinin geçerli bir sözleşme olmadığını, tahliye taahhüdünde yer almayan taşınmazların takibe dahil edildiğini, taraflar arasındaki kira ilişkisinin karşılıklı iradeler doğrultusunda yenilendiğini, sözleşmeye tahakkuk eden damga vergisinin ise ödenmediğini beyan etmiştir. Dolayısı ile borçlu/kiracı tarafından takibe dayanak olarak gösterilen 15.07.2019 başlangıç tarihli kira sözleşmesi altındaki imza inkâr edilmemiştir.
Öte yandan; İlk Derece Mahkemesince, davanın kısmen kabulü ile davaya konu ‘Mehmet Nesih Özmen Mahallesi, .... Caddesi Selvi Sokak No: 10/B/C 1. Kat, 2.Kat,3. Kat ..../İstanbul’ adresindeki mecurdan davalı/kiracının İİK.269/a maddesi gereğince tahliyesine, ‘..... Mahallesi .... Caddesi .... Sokak No:10/A 1. Kat, 2. Kat, 3. Kat .../İstanbul’ adresi için tahliye isteminin reddine karar verilmiştir. Taraflarca anılan karara yönelik olarak yapılan istinaf başvuruları üzerine ise davacı/kiralayanın başvurusunun esastan reddine ve davalının istinaf başvurusunun ise usulden reddine hükmedilmiştir. İş bu karar nedeniyle taraflarca yapılan temyiz başvurusu üzerine ise Dairemizce; temyiz konusu miktar yönünden kesinlik sınırını geçmediği anlaşılmakla tarafların temyiz başvurusunun reddine karar verilmiştir. Sonrasında, davalı/kiracı tarafından yapılan maddi hatanın giderilmesi talebi incelendiğinde, öncelikle itiraza konu takip talebi ve ödeme emrinde takip konusu olarak 15.07.2019 başlangıç tarihli ve 12 Ay süreli olmak üzere ‘…10/B ve 10/C..’ adresine ait kira sözleşmesinin gösterildiği ve takip dosyasına sunulmuş olduğu anlaşılmakla, gerek İlk Derece Mahkemesince verilen kısmi kabul ve kısmi ret kararına, gerekse davalı/kiracının temyiz dilekçesindeki itirazlara göre taşınmazın sadece ‘….10/B ve 10/C..’ adresindeki bölümler olduğu anlaşılmıştır. Dolayısı ile takip konusu edilen ve taraflarca da kabul edilen 15.07.2019 tarihli kira sözleşmesinde yıllık kira bedeli, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihine göre temyiz kesinlik sınırının altındadır.
O halde, takibe konu olan ve taraflarca düzenlendiği anlaşılan 15.07.2019 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ve 06.08.2020 tarihli Bakırköy 15. İcra Müdürlüğü müzekkeresinden de görüleceği üzere aylık kira bedeli 2.000 TL ve yıllık kira bedeli 24.000,00 TL olup Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihine göre uyuşmazlık konusu değerin temyiz kesinlik sınırını geçmediği açık olarak tespit edilmekle, Dairemiz kararında maddi hata yapılmadığı anlaşıldığından dilekçenin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle maddi hatanın düzeltilmesine yönelik 05.07.2024 tarihli dilekçenin REDDİNE, 25.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.