"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/545 E., 2023/234 K.
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ :Temyiz başvurularının esastan reddi ile hükmün onanması,
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin ; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286. maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260. maddesinin birinci fıkrası ve 307. madesinin üçüncü fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291. maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294. maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298. maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık ... (Mehmet oğlu-2002 doğumlu) müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299. maddesinin birinci fıkrası gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Konya 9. Ağır Ceza Mahkemesinin, 13.06.2023 tarihli ve 2022/545 Esas, 2023/234 Karar sayılı kararının ile; Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 31.10.2022 tarihli, 2022/1481 Esas, 2022/8461 Karar sayılı ''her ikisi sanığın da aynı ortamda ortak hakimiyet kurmak suretiyle iştirak iradesi altında maktulleri öldürdükleri anlaşıldığından; sanık ...'in (Mehmet oğlu-2002 doğumlu) maktul ...'a yönelik kasten öldürme ve diğer sanık ...'in (... oğlu-1966 doğumlu) maktul ...'a yönelik kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Kanun'un 37. maddesi delaleti ile 81. maddesi uyarınca ayrı ayrı mahkumiyetleri yerine yanılgılı değerlendirme ile beraat kararı verilmesi'' nedenini içeren bozma ilamına uyularak;
a.Sanık ... (... oğlu-1966 doğumlu) hakkında maktul ... hakkında 5237 sayılı Kanun'un 81. maddesi, 62. maddesi, 53/1-2-3. fıkraları uyarınca 25 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
b. Sanık ... Hakkında (Mehmet oğlu-2002 doğumlu) hakkında maktul ...'a yönelik kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Kanun'un 81. maddesi, 53/1-2-3. fıkraları uyarınca müebbet hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. 5271 sayılı Kanun'un 307. maddesinin üçüncü fıkrasında yer verilen ''Yargıtaydan verilen bozma kararına uyulması halinde ilk derece mahkemesi tarafından verilen karara karşı, istinaf veya temyiz sınırlarına bakılmaksızın sadece temyiz yoluna başvurulabilir.'' hükmü uyarınca dava dosyası doğrudan temyiz merciine gönderilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A.Katılanlar Vekilinin Temyiz Sebepleri; Mehmet oğlu 2002 doğumlu oğul ... yönünden eyleminin canavarca hisle veya eziyet çektirerek öldürme suçunu oluşturduğundan su. vasfının hatalı belirlendiğine, ... oğlu 1966 doğumlu baba ... yönünden koşulları oluşmaayan takdiri indirim nedenlerinin uygulanmasının hukuka aykırı olduğuna ilişkindir.
B.Sanıklar ... (Mehmet oğlu-2002 doğumlu), ... (... oğlu-1966 doğumlu) ve Müdafilerinin Temyiz Sebepleri; sanık hakkında verilen mahkûmiyet kararının usul ve kanuna aykırı olduğuna, haksız tahrik ve meşru müdafaa koşullarının varlığına, mahkûmiyete yeter delil ve iştirak iradesinin mevcut olmadığına, lehe hükümlerin somut olaya tatbik edildiğine, beraat hükümleri verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.2002 doğumlu sanık ...'in, 1966 doğumlu olan diğer sanık ...'in oğlu olduğu, ... ilçesine bağlı ... yaylası denilen yerde birlikte yaşadıkları, ölen ...'ın da, ölen ...'un oğlu olduğu ve birlikte yaşadıkları, suç tarihinde sanıklara ait 5 adet kangal cinsi köpeğin bağsız olarak dolaştıkları, köpeklerden bir tanesinin maktullere ait çardağa gelerek maktullerin zincirle bağlı köpeği ile boğuşmaya başladığı, maktul ...'ın köpeklerin ayrılmasını sağlamak amacıyla av tüfeği ile ateş ettiği, köpek havlamalarını ve silah seslerini duyan sanıkların ve diğer aile fertlerinin maktullere ait çardak önüne gittikleri, bu sırada sanık ... oğlu 2002 doğumlu ...'in üzerinde bıçak, diğer sanık ... oğlu 1966 doğumlu Mehmet'in üzerinde ise bıçak ve av tüfeği bulunduğu, daha önceden birbirlerini tanımayan iki ailenin fertleri arasında yaşanan münakaşa esnasında ... ailesinden sanıklara ve aile fertlerine yönelik herhangi bir haksız eylem bulunmamasına karşın baba Mehmet'in maktul ...'a tokat attığı, ...'un da maktule hamle yaptığı esnada maktul ...'ın babasını kurtarmaya çalıştığı, bunu gören oğul sanık ...'in bıçağını çıkararak maktul ...'a sapladığı, sanıkların maktullere yönelik bıçakla yaralama eylemleri nedeniyle maktul ...'ın 13 ayrı yerindeki kesici delici alet yaralanması nedeniyle iç organ ve hasarından gelişen iç ve dış kanama sonucu, diğer maktul ...'un ise biri göğüs boşluğuna nafiz şekilde 2 bıçak darbesi ile yaralanarak iç organ ve büyük damar yaralanması nedeniyle hayatlarını kaybetmelerine sebep oldukları olayda;
2.İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerin iştirak iradesi içinde sanıklar gerçekleştirildiği, sanıklar hakkında kasten öldürme suçundan mahkûmiyet hükümleri kurulmasında bir isabetsizlik görülmediği, canavarca hisle öldürmenin, sırf öldürmüş olmak için öldürme, ölenin acı çekmesinden zevk duymak için öldürme, eziyet çektirerek öldürmenin ise öldürme kastının yanında işkence ya da eziyet çektirme kastını içeren, ölümü meydana getirme bakımından zorunlu olmayan ve ölüme takaddüm eder vahşice hareketler olarak tanımlanması karşısında Mehmet oğlu 2002 doğumlu ... hakkında canavarca hisle ya da eziyet çektirerek öldürme amacıyla hareket ettiğini kabule yeterli her türlü kuşkudan uzak yeterli kesin kanıt bulunmadığı, ... oğlu 1966 doğumlu sanık ... yönünden takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği, lehe hükümlerin somut olaya tatbik edildiği, Mehmet oğlu 2002 sanık ... yönünden takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmadığı, maktullerden sanıklara yönelen haksız söz veya davranış bulunmadığı anlaşıldığından temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Konya 9. Ağır Ceza Mahkemesinin, 13.06.2023 tarihli ve 2022/545 Esas, 2023/234 Karar sayılı kararında katılanlar vekilleri ve sanıklar ve müdafilerince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289. maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302. maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304. maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca Konya 9. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
05.06.2024 tarihinde karar verildi.