"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/899 E., 2023/1262 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.05.2015 tarihli ve 2012/1386 Esas, 2015/497 Karar sayılı kararının katılan vekili ve sanıklar müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. (birleşen) Ceza Dairesinin 12.06.2019 tarihli ve 2018/12095 Esas, 2019/12449 Karar sayılı kararı ile, olayla ilgili bilgi ve
görgüsü olduğu anlaşılan tanıklar Furkan ve Mehmet 'in dinlenmesi, tanıklar ... ve ... beyanları ile arasındaki çelişkilerin giderilmesi ile sanıkların hukuki durumlarının tayin edilmesi gerektiği, yaralanmasının katılanın duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması ya da yitirilmesine neden olup olmadığı hususunda rapor alınması gerektiği hususları gözetilmeksizin yazılı şekilde eksik inceleme ile hükümler kurulması nedeniyle, kabule göre de, koşulları oluşmadığı halde haksız tahrik hükümlerinin uygulanması ile Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı Kanun'un 53 üncü maddesindeki bazı bölümlerin iptal edilmesine ilişkin kararı çerçevesinde sanıkların hak yoksunlukları yönünden durumlarının yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.04.2023 tarihli ve 2019/899 Esas, 2023/1262 Karar sayılı kararı ile, sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) ve (son) bentleri, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 4'er yıl 2'şer ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunluklarına ve sanık ... yönünden 5237 sayılı Kanun'un 58 inci maddesinin altıncı, yedinci fıkraları uyarınca sanığın mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılan Vekilinin temyiz istemi özetle, sanıkların eyleminin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğundan bahisle suç vasfına, takdirî indirim hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, cezaların yetersiz belirlendiğine,
2. Sanıklar ..., ..., ... ve ... Müdafinin temyiz istemleri özetle, mahkûmiyete yeter delil bulunmadığından beraat kararı verilmesi gerektiğine, eksik araştırmaya,
ilişkindir.
III. GEREKÇE
Olay günü 23:00 sıralarında sanıklar ... ve ...' ın sigara almak için markete girerken sanık ...'nın "bu Abidinpaşa'da sinkaf edilecek çok adam var" dediği , bu esnada markette katılan ... ile temyiz dışı katılan ...'ın bulundukları, katılanların söylemi duymalarına rağmen karşılık vermeden marketten ayrıldıkları, sanıklar ..., ..., ... ve ...'in çalışmayan araçlarını ittirdikleri sırada, temyiz dışı katılan ...'ın sanık ...'ya "sen o lafları bize mi söyledin" dediği, sanığın da " sana söylesem ne olur" şeklinde karşılık vermesi üzerine temyiz dışı katılan ...'ın sanıklar ... ve ...'a hakaret edip tekme tokat atarak yaraladığı, sanık ...'nın da katılan ...'ı yaraladığı, tarafların ayrılmasından sonra temyiz dışı katılan ...' ın olay yerinde cep telefonunu düşürmüş olabileceğini düşünerek katılan ... ile olay yerine döndükleri sırada sanıklar ..., ..., ... ve ... ile birlikte gelen kimliği belirlenemeyen şahsın adı geçen sanıkların söz ve davranışlarıyla yanında yer alıp eylemi gerçekleştirmesi konusunda cesaretlendirip azmettirmeleri sonucu av tüfeğiyle önce havaya ateş ettiği, ardından "ne yapıyorsun, etraf kalabalık" diyen katılan ...'e ateş ederek diz altından hayati tehlike geçirmesine ve vücutta hayat fonksiyonlarını ağır (5) derece etkileyecek kemik kırığına neden olacak şekilde yaraladığı, sanıklar ..., ..., ... ve ...'in ilk olayın sona ermesinden sonra birlikte araca binerek olay yerinden uzaklaştıkları anlaşılan olayda,
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıkların azmettirmesiyle kimliği belirlenmeyen fail tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eksik araştırmanın bulunmadığı, takdirî indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği, taraflar arasında olay öncesinde bir husumet bulunmadığı, katılanın yaralanmasının niteliği, hedef alınan vücut bölgesi, engel bir durum bulunmamasına rağmen eyleme son verilmesi karşısında suçun vasıflandırılmasında isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, katılan vekili ve sanıklar müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde bozma nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Sanıkların azmettirmesiyle harekete geçen failin eylem sırasında ateşli silah kullandığı kabul edilmesine rağmen sanıkların cezalarında 5237 sayılı Kanun'un 86/3-e maddesi uyarınca artırım yapılmaması suretiyle eksik cezalar tayin edilmesi ile hükümlerde azmettirmeye ilişkin 5237 sayılı Kanun'un 38 inci maddesinin birinci fıkrasının gösterilmemesi yönlerinden hükümlerde hukuka aykırılık bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (2) nolu bendinde açıklanan nedenlerle Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.04.2023 tarihli ve 2019/899 Esas, 2023/1262 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekili ve sanıklar müdafinin temyiz istekleri ceza miktarı ve azmettirmeye ilişkin uygulama maddesinin gösterilmemesi yönlerinde yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
07.05.2024 tarihinde karar verildi.