Logo

1. Ceza Dairesi2023/8634 E. 2024/4102 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın eyleminin kasten yaralama mı yoksa kasten öldürmeye teşebbüs suçu mu oluşturduğu uyuşmazlığı.

Gereğe ve Sonuç: Sanığın mağdura bıçakla saldırması sonucu oluşan yaralanmalar, darbe sayısı, ani gelişen hareketli kavga ortamı ve sanığın hayati bölgeleri hedef alma imkanının bulunmaması gibi hususlar değerlendirildiğinde öldürme kastının şüpheli kalıp yaralama kastının sabit olması gözetilerek yerel mahkemenin sanığı kasten yaralama suçundan cezalandırmasına ilişkin hükmü onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2021/1812 E., 2023/552 K.

SUÇ : Nitelikli kasten yaralama

HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması

İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından sanık hakkında verilen kararın hükmolunan ceza miktarı ve türü gözetildiğinde kesin nitelikte olduğu ve temyizinin mümkün olmadığı anlaşılmış ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 10.03.2009 tarih ve 2009/2-43 Esas, 2009/56 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere; kesin nitelikteki hükümlerin suç vasfına yönelik aleyhe temyiz yasa yoluna başvurulması halinde temyize konu olabilecekleri kabul edildiğinde Bölge Adli Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının anılan hükmü "suç vasfına" ilişkin temyiz ettiği anlaşılmakla, kararın temyiz kanun yoluna tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereğince temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 17.06.2021 tarihli ve 2021/186 Esas, 2021/338 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında nitelikli kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı

Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d ve aynı maddenin son fıkrası, 29/1, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir. 2. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin, 04.05.2023 tarihli ve 2022/1812 Esas, 2023/552 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik Cumhuriyet savcısının istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri özetle; atılı suçun kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğundan bahisle suç vasfına ilişkindir.

III. GEREKÇE

1.Mağdur ...'in, kardeşi Muhammed ile Ulaşoğlu Odunculuk isimli iş yerinde çalıştıkları, olay tarihinden bir hafta önce söz konusu iş yerine giden sanığın satın aldığı odunları bir hafta sonra almak üzere anlaştığı, olay tarihinde sanığın sabahın erken saatinde iş yerine gidip, iş yerinin açık olmaması nedeniyle karşı tarafta bulunan kamyonetin arka kısmına çıkarak sipariş verdiği odunların hazır olup olmadığına bakmaya çalıştığı, bu esnada aynı iş yerinde çalışan mağdurun, sanığı hırsız zannetmesi üzerine sanığın yanına gidip, araçtan inmesini istediği, sanığın ise mağdur ve kardeşine "siz kimsiniz yavşaklar" diyerek hakaret ettiği, mağdurunda sanığa sinkaflı küfürler edip iteklediği, akabinde tarafların ayrıldığı fakat aracından bıçak alıp dönen sanığın, mağdura bıçakla bir kez vurarak sol pnömotoraks, sol akciğer kontüzyon ve hayati tehlike geçirmesine sebep olduğu anlaşılmıştır.

2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eksik incelemenin bulunmadığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, taraflar arasında husumet bulunmaması, mağdurun yaralanmaların yeri ve niteliği, darbe sayısı, ani gelişen hareketli kavga ortamında sanığın özellikle hayati bölgeleri hedef seçme imkanının bulunmadığı hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın öldürme kastı ile hareket ettiğinin şüpheli kaldığı, kastının yaralamaya yönelik olduğu anlaşıldığından bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet savcısının suç vasfı ile sınırlı temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin, 04.05.2023 tarihli ve 2022/1812 Esas, 2023/552 Karar sayılı kararında bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri, 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ve suç vasfı ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

03.06.2024 tarihinde karar verildi.