Logo

1. Ceza Dairesi2023/8711 E. 2024/4718 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın iki kişiye yönelik kasten yaralama suçlarından dolayı mahkumiyetine ilişkin istinaf başvurusunun reddine dair temyiz incelemesi.

Gerekçe ve Sonuç: Mağdur ...’e yönelik kasten yaralama suçundan verilen cezanın temyiz incelemesi dışında kalması, katılan ...’e yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan verilen ceza yönünden ise sanık müdafinin sübuta ilişkin temyiz sebeplerinin yerinde görülmemesi ve eksik inceleme bulunmaması gözetilerek, mağdura yönelik kasten yaralamaya ilişkin temyiz isteminin reddine, katılana yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralamaya ilişkin temyiz isteminin ise esastan reddine ve hükmün onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2022/1893 E., 2023/388 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM : İstinaf başvurularının esastan reddi

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret

Mağdur ...'yi kasten yaralama suçu yönünden;

İlk Derece Mahkemesinin kararına konu kasten yaralama eylemi için 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrasında öngörülen cezanın üst sınırı, sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince hükmolunan cezanın türü ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen istinaf başvurusunun esastan reddi kararı ve bu karara yönelik temyizin niteliği karşısında; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca anılan hükmün temyizinin mümkün olmadığı belirlenmiştir.

Katılan ...'i neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçu yönünden;

İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

I. HUKUKÎ SÜREÇ

A. Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 14.06.2022 tarihli ve 2021/120 Esas, 2022/246 Karar sayılı kararı ile;

1. Katılan ...'a yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 62/1, 53. maddeleri uyarınca 5 yıl 15 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Mağdur ...'e yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-a-e, 62/1, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 13 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

Karar verilmiştir.

B. Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 13.04.2023 tarihli ve 2022/1893 Esas, 2023/388 Karar sayılı kararı ile;

İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanık müdafii ve o yer Cumhuriyet savcısının (aleyhe) başvurusu üzerine, 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca, istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafinin temyiz sebepleri; Sübuta ilişkindir.

III. GEREKÇE

Olay tarihi ve öncesinde Silvan ilçesi Aşağı Veysi Köyü 104 ada 2 parsel numaralı taşınmazın mülkiyeti noktasında taraflar arasında husumet bulunduğu, mahkeme tarafından re'sen yapılan kontrolde ilgili taşınmazın malik bilgisinin halen Mehmet Işıktaş adına kayıtlı olduğu, sanık ...'in davaya konu taşınmaz da kendi hissesi bulunduğunu ve kardeşiyle kardeşinin çocuklarının bu mülkiyet hakkını kabul etmediklerini iddia ederek olay günü saat 21.30 sularında bahse konu tarlada tarımsal faaliyette bulunan ... , ... , ... ile bu şahısların babası Hamit, enişteleri Rauf ile işçileri olan Azad’ın karşısına çıktığı, bu sırada mağdur ve katılanların traktör üzerinde olduğu, sanık ...’in traktörün konumuna göre ve ön bölgelerden olmak üzere toplam üç el pompalı tüfekle silah ateşlediği, katılan ...'un bu sebeple, hayati tehlike geçirmeye neden olacak, basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ve vücutta meydana gelen kemik kırığının hayat fonksiyonlarını ağır (5) derece etkileyecek, mağdur ...'in basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ve hayati tehlike geçirmeye neden olmayacak şekilde yaralandığı anlaşılan olayda;

1. İleri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, eksik inceleme ve araştırmanın bulunmadığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı anlaşıldığından sanık müdafinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

A. Mağdur ...'yi Kasten Yaralama Suçuna İlişkin Temyiz İstemi Yönünden

5271 sayılı Kanun'un 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendinin ilgili bölümünde yer verilen; “…ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adlî para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçların, aynı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanık müdafiinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Katılan ...'i Neticesi Sebebiyle Ağırlaşmış Yaralama Suçuna İlişkin Temyiz İstemi Yönünden

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 13.04.2023 tarihli ve 2022/1893 Esas, 2023/388 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

26.06.2024 tarihinde karar verildi.