"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1353 E., 2023/1274 K.
SUÇLAR : Olası kastla öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralamaya teşebbüs
HÜKÜMLER : İstinaf başvurularının esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile hükümlerin onanması
Katılan sanık ... hakkında hakkında katılan sanık ...'a yönelik kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan hükmün niteliği, hükmolunan cezanın tür ve miktarı gözetildiğinde kesin nitelikte olduğu ve temyizinin mümkün olmadığı anlaşılmış ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.03.2009 tarih ve 2009/2-43 Esas, 2009/56 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere; kesin nitelikteki hükümlerin suç vasfına yönelik aleyhe temyiz yasa yoluna başvurulması halinde temyize konu olabilecekleri kabul edildiğinden, katılan sanık ... vekilinin anılan hükmü "suç vasfına" ilişkin aleyhe temyiz ettiği anlaşılmakla, "suç vasfı ile sınırlı olarak" temyiz kanun yoluna tabi olduğu belirlenmiştir.
Katılan sanık ... hakkında olası kastla öldürme ve kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından verilen hükümler yönünden, İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1 maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Katılan sanık ... müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299/1. maddesi gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Eskişehir 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.03.2023 tarihli ve 2023/106 Esas, 2023/68 Karar sayılı kararı ile;
a.Katılan sanık ... hakkında maktul ...'a yönelik olası kastla öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 21/2, 53. maddeleri uyarınca 22 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına,
b.Katılan sanık ... hakkında katılan sanık ...'e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 81/1, 35, 29, 53 maddeleri uyarınca 9 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına,
c.Katılan sanık ... hakkında katılan sanık ...'a yönelik kasten yaralamaya teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86/2, 86/3-e, 35, 29, 58 maddeleri uyarınca 5 ay 1 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına,
karar verilmiştir.
2. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 12.09.2023 tarihli ve 2023/1353 Esas, 2023/1274 Karar sayılı kararı ile katılan sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik katılan sanıklar müdafilerinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II.GEREKÇE
Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan incelemede;
Sanık ...'ın atılı suçtan yargılama süresince Afyonkarahisar 1 Nolu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda tutuklu olarak bulunduğu, sorgusunun ve dava dosyasının duruşmalarına iştirakinin Segbis vasıtasıyla sağlandığı, ancak sanığın sorgusunun yapıldığı 10.05.2022 tarihli duruşmadan önce gönderdiği dilekçeleriyle duruşmalara bizzat katılmak istediğini ve savunmasını huzurda yapmak istediğini beyan ettiği, yine 17.11.2022 tarihli ve 10.02.2023 tarihli duruşmalarda mütalaya karşı son savunmalarını bizzat duruşmaya katılarak huzurda vermek istediğini bildirmesine rağmen, İlk Derece Mahkemesince sanığın bu talebiyle ilgili sanığın yargı çevresi dışında bir ceza infaz kurumunda bulunması gerekçe gösterilerek duruşmada hazır edilmediği anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.11.2018 tarihli ve 2018/17-339 Esas, 2018/536 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere,
sanığın duruşmada hazır edilmeksizin SEGBİS sistemi ile savunmasının alınması suretiyle 5271 sayılı Kanun'un 193. ve 196. maddelerine muhalefet edilerek savunma hakkının kısıtlanması, hukuka aykırı bulunmuştur.
III. KARAR
1.Sanık ... hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden;
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 12.09.2023 tarihli ve 2023/1353 Esas, 2023/1276 Karar sayılı kararında sanık ... hakkında katılan ...'a yönelik kasten yaralamaya teşebbüs eyleminde belirlenen suç vasfına ilişkin bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnameye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle 5271 sayılı Kanun'un 298/1. maddesi uyarınca katılan ... vekilinin vasfa yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. Sanık ... hakkında kurulan hükümler yönünden;
Başkaca yönleri incelenmeyen Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 12.09.2023 tarihli ve 2023/1353 Esas, 2023/1274 Karar sayılı kararının, gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Hükmolunan netice ceza miktarı ile sanığın tutuklulukta geçirdiği süre ve bozma ilamının içeriği dikkate alınarak sanık ... müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca Eskişehir 5. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
24.02.2025 tarihinde karar verildi.