Logo

1. Ceza Dairesi2023/9175 E. 2024/4936 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanıkların maktulü öldürme eylemlerinin meşru savunma kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceği noktasında yerel mahkeme ile Yargıtay arasında oluşan uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Görüntü kayıtları ve dosya kapsamına göre maktulün ilk saldırıyı başlatması ve sanıkların kendilerini savunmak için başka bir yolunun olmaması nedeniyle meşru savunma hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilerek yerel mahkemenin direnme kararı bozulmuştur.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:Ağır Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/436 E., 2023/386 K.

SUÇ : Kasten öldürme

KARAR : Direnme

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Onama

Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.08.2023 tarihli ve 2023/436 Esas, 2023/386 Karar sayılı kararı ile Yargıtay 1.Ceza Dairesinin, 22.05.2023 tarihli ve 2022/8330 Esas, 2023/3402 Karar sayılı bozma kararına karşı verilen direnme kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 307. maddesine, 7165 sayılı Kanun’un 9/3. maddesi ile eklenen aynı maddenin 4. fıkrası uyarınca doğrudan temyiz yoluna tabi olduğu belirlenmekle;

Mahkemece verilen direnme kararının; 5271 sayılı Kanun'un 286/1. maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.01.2022 tarihli ve 2021/64 Esas, 2022/52 Karar sayılı kararı ile;

Sanıklar Murat ve Kemal hakkında maktule yönelik kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 29/1, 53/1. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunluklarına, sanık ... hakkında cezanın 5237 sayılı Kanun'un 58/1. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,

2. Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 15.04.2022 tarihli ve 2022/957 Esas, 2022/1118 Karar sayılı kararı ile;

İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik katılan ... vekili ve sanıklar müdafiilerinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a. maddesi uyarınca esastan reddine,

3.Hükümlerin katılan ... vekili, sanık ... müdafii, sanık ... müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 22.05.2023 tarihli ve 2022/8330 Esas, 2023/3402 Karar sayılı kararı ile "sanıklar Murat ve Kemal'in maktule karşı eylemlerinin meşru savunma kapsamında kaldığı" belirtilerek belirtilerek bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,

4.Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.08.2023 tarihli ve 2023/436 Esas, 2023/386 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 307/4. maddesi uyarınca direnilmesi ile sanıklar hakkında maktule yönelik kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 29/1, 53/1. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunluklarına, sanık ... hakkında cezanın 5237 sayılı Kanun'un 58/1. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,

Karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1.Katılan ... vekilinin temyiz istemi özetle; tasarlama koşulları bulunduğuna, haksız tahrik uygulanmasının hatalı olduğuna,

2.Sanık ... müdafiileri ile sanık ... müdafiinin temyiz istemleri özetle; mahkemenin direnme kararının hatalı olduğuna, meşru savunma içinde hareket ettiklerine,

İlişkindir.

III. GEREKÇE

Dosya içeriğine ve görüntü kayıtlarına göre; kahvehane işleten maktul ...'in çay parasını ödemediği iddiası ile sanık ... ile anlaşmazlık yaşadığı, olay tarihinden önce de aralarında bu konuda tartıştıkları, olay günü maktul ... işyerinde iken kahvehane önünden geçen sanıklar ..., ..., ...'e seslenerek "az bekleyin konuşalım" dediği, ara sokakta kalabalık bir grup halinde konuşmaya başladıkları, maktul ...'in yanına kardeşi katılan...'ın da geldiği,...'in dahil olması ile grup içinde tartışmanın hararetlendiği, maktul ...'in tabancasını çıkartarak...

Çetin'i, ardından...'i vurduğu, her ikisinin de yere düştüğü, maktul ...'in elinde silahla saldırısına devam ederken sanıklar ... ve ...'in de silahlarını çekerek maktul ...'e doğru ateş etmeye başladıkları anlaşılmaktadır.

Hukuka uygunluk nedenlerinden biri olarak 5237 sayılı Kanun’un 25/1.maddesinde düzenlenen meşru savunmanın yargısal kararlarda ve öğretide; bir kimsenin, gerek kendisine gerek başkasına ait bir hakkı hedef alan, gerçekleşen ya da gerçekleşmesi veya tekrarı muhakkak olan haksız bir saldırıyı, saldırı ile eş zamanlı olarak hâl ve koşullara göre saldırı ile orantılı biçimde, kendisinden veya başkasından uzaklaştırmak mecburiyetiyle saldırıda bulunan kişiye karşı işlediği ve hukuk düzenince meşru kabul edilen fiiller olarak kabul edilmesi karşısında, görüntü kayıtlarına göre ilk haksız saldırının maktul ... tarafından silah çekilip ateşlenmek suretiyle gerçekleştirildiği, maktul ...'in iki kişiyi vurup, vurulanlar... ve...'ın yere düşmesi sonrası silah elinde saldırısına devam etmesi üzerine sanıklar Kemal ve Murat'ın birlikte maktule birden fazla el ateş ettikleri, sanıkların başka türlü def etme imkanı bulunmayan saldırıdan orantılı bir savunma ile kurtulmaya çalıştıkları, yaşam haklarına yönelen ve devam eden haksız saldırıyı, saldırı ile eş zamanlı olarak defeden sanıklar lehine 5237 sayılı Kanun'un 25/1. maddesinde düzenlenen meşru savunma koşullarının gerçekleştiği ve bu nedenle ayrı ayrı beraatlerine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde haksız tahrik altında kasten öldürme suçundan mahkûmiyetlerine karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuş, bu nedenle Mahkemenin direnme kararı yerinde görülmemiştir.

V. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle direnme kararı yerinde görülmediğinden Yargıtay 1.Ceza Dairesinin, 22.05.2023 tarihli ve 2022/8330 Esas, 2023/3402 Karar sayılı bozma kararının, Tebliğname'ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLMESİNE YER OLMADIĞINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 307/4. maddesi gereğince direnme kararını incelemek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE,

03.07.2024 tarihinde karar verildi.