Logo

1. Ceza Dairesi2023/9212 E. 2024/4838 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında kurulan kasten yaralama suçundan mahkûmiyet hükmüne karşı yapılan temyiz incelemesinde, sanığın daha önce aldığı cezanın tekerrüre esas alınıp alınamayacağı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığın adli sicil kaydındaki cezanın tekerrüre esas alınması gerektiği ancak yerel mahkeme tarafından sanığa ait olmayan başka bir hükmün tekerrüre esas alındığı tespit edilerek bu husus düzeltilmiş ve hüküm bu kısım yönünden düzeltilerek onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

B O Z M A Ü Z E R İ N E

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/508 E., 2023/905 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz dilekçesinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1.Bozma üzerine, Milas 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.06.2016 tarihli ve 2016/190 Esas, 2016/269 Karar sayılı kararının sanığın temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 16.01.2023 tarihli ve 2020/29756 Esas, 2023/226 Karar sayılı kararı ile eylemin bir bütün halinde kasten yaralama suçunu oluşturduğu ve sanık hakkında ayrıca tehdit suçundan mahkumiyet hükmü kurulması ve basit yargılama usulünün uygulanmasının değerlendirilmesi nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

2. Milas 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.10.2023 tarihli ve 2023/508 Esas, 2023/905 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/2, 86/3-a, 29, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanığın temyiz sebepleri özetle; infaz ettiği cezalarının tekerrüre esas alınamayacağına ilişkindir.

III. GEREKÇE

Sanık ve mağdurun resmi nikahlı evli oldukları, olay tarihinde mağdurun alt katta oturan annesinin evini temizlemeye gittiği, bu esnada eve gelen sanığın, uzun süre beklemesine rağmen mağdurun eve gelmediği, sanığın, eve çağırdığı mağdurun yüzüne eli ile vurup, boğazını sıkmak suretiyle mağduru basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı anlaşılan olayda,

1.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, eksik incelemenin bulunmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği, yasal şartları oluşmadığından diğer lehe hükümlerin de uygulanmadığı anlaşıldığından, sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde düzeltme nedeni dışında hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2.Sanığın adli sicil belgesinde yer alan, İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.11.2011 tarihli ve 2009/376 Esas, 2011/463 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas olduğu gözetilmeden sanığa ait olmayan hükmün tekerrüre esas alınması hukuka aykırı bulunmuş ise de; söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde yer alan (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenle sanığın temyiz istemi tekerrür hükümleri yönünden yerinde görüldüğünden Milas 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.10.2023 tarihli ve 2023/508 Esas, 2023/905 Karar sayılı kararının, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi Esas No : 2023/9212

gereği hüküm fıkrasının tekerrür hükmünün uygulanmasına ilişkin kısmındaki ''Sanık hakkında İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 14.11.2011 tarih, 2009/199 Esas, 2011/193 Karar"" ibarelerinin hükümden çıkarılarak yerine "Sanık hakkında İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 14.11.2011 tarih, 2009/376 Esas, 2011/463 Karar” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

01.07.2024 tarihinde karar verildi.