"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
İNCELEME KONUSU KARAR : İtirazın reddine
KANUN YARARINA BOZMA
YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay
Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
Nitelikli yağma ve nitelikli hırsızlık suçlarından Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 30.06.2014 tarihli ve 2014/1139 değişik iş sayılı içtima kararı ile 14 yıl hapis cezasına hükümlü ...'in, cezasının infazı sırasında, 24.01.2016 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere koşullu salıverilmesine dair Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.01.2016 tarihli ve 2016/45 değişik iş sayılı kararını müteakip, denetim süresi içerisinde 14.08.2017 tarihinde işlediği parada sahtecilik suçundan dolayı İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.05.2018 tarihli ve 2017/352 Esas, 2018/164 Karar sayılı kararıyla 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırıldığının ihbarı üzerine, şartla tahliyenin geri alınmasına, 14.08.2017 tarihinde işlediği suçtan mahkûm olunan 3 yıl 4 ay hapis cezasının iki katı (2430 gün) sürenin hak ederek tahliye tarihini aşması sebebiyle, ikinci suçun işlendiği tarih ile bihakkın tahliye tarihi olan 25.09.2020 tarihleri arasındaki sürenin (1138 gün) aynen infazına ilişkin Antalya 1. İnfaz Hâkimliğinin 17.11.2020 tarihli ve 2020/3330 Esas, 2020/3282 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.12.2020 tarihli ve 2020/1797 değişik iş sayılı kararını takiben, Antalya Cumhuriyet
Başsavcılığı tarafından 17.08.2016 tarihinde yürürlüğe giren 671 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 32 nci maddesi ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'a eklenen Geçici 6 ncı maddesi dikkate alınarak yeniden şartla tahliye tarihi ve buna göre denetim süresi hesaplanması gerektiğinden bahisle yapılan itirazın kabulü ile şartla tahliyenin geri alınmasına dair kararın kaldırılmasına, hükümlünün ceza infaz kurumunda geçirilen sürelerin sırada bekleyen cezalarından mahsubuna ilişkin Antalya 1. İnfaz Hâkimliğinin 04.02.2022 tarihli ve 2022/1845 Esas, 2022/1867 Karar sayılı kararına yönelik itirazın reddine dair Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.03.2022 tarihli ve 2022/309 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 03.01.2024 tarihli ve 94660652-105-07-16213-2022-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 16.01.2024 tarihli ve 2024/2450 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 16.01.2024 tarihli ve 2024/2450 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“1-Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 30.11.2020 tarihli ve 2019/1770 Esas, 2020/3113 Karar sayılı ilâmında, '' ...hükümlünün koşullu salıverilme süresinin ve buna bağlı olarak denetim süresinin hükümlü lehine düzenleme getiren 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun geçici 6 ncı madde hükmü dikkate alınarak yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunduğu, ancak bu belirleme yapılırken daha önceki koşullu salıverilme tarihinin değiştirilmesinin mümkün olmadığı, belirlemenin lehe yapılan değişiklik nedeniyle ceza infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin tespiti ve bu tespite göre denetim süresinin belirlenmesi ile sınırlı olduğunun kabulü gerektiği...'' şeklindeki açıklamalar nazara alındığında,
Her ne kadar Antalya 1. İnfaz Hâkimliğinin 04.02.2022 tarihli kararı ile "...671 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 32 nci maddesi ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'a eklenen Geçici 6 ncı maddesi dikkate alınarak yeniden şartla tahliye tarihi ve buna göre denetim süresi belirlenmesi, ihlâl suçunun denetim süresi içinde kalması halinde şartla tahliyenin geri alınması kararının kaldırılmasına karar verilmesi gerektiği.." gerekçesiyle daha önce verilen 17.11.2020 tarihli koşullu salıvermenin geri alınmasına ilişkin kararın kaldırılmasına karar verilmiş ise de;
Denetim süresi içinde işlenen ikinci suçun suç tarihinin 14.08.2017 olduğu, denetim süresinin hükümlünün ceza infaz kurumunda geçirdiği sürenin yarısı kadar (1277) gün olduğu ve denetim süresinin 25.07.2019 tarihinde tamamlandığı anlaşılmakla, hükümlünün ikinci suçu denetim süresi içerisinde işlediği ve bu haliyle şartla tahliyenin geri alınması kararının usul ve yasaya uygun olduğu gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde,
Kabule göre de;
2-Her ne kadar, Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 03.02.2022 tarihli talebi ile hükümlünün infazının durdurulması ile hapis cezasından infaz ettiği sürelerin sıradaki cezalarından mahsubuna karar verilmesi talebi üzerine, Antalya 1. İnfaz Hâkimliğinin 04.02.2022 tarihli ve 2022/1845 Esas, 2022/1867 Karar sayılı kararı ile yalnızca mahsup talebine yönelik karar verilmesi gerekirken, şartla tahliyenin geri alınmasına dair 17.11.2020 tarihli kararın kaldırılmasına dair karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;
(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.
(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.
(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.
Şeklinde düzenlenmiştir.
2. 08.08.2006 tarihinde işlemiş olduğu nitelikli yağma suçundan 10 yıl hapis, 09.11.2006 tarihinde işlemiş olduğu nitelikli hırsızlık suçundan 4 yıl hapis cezasına mahkum olan ve mahkemece cezaları 14 yıl hapis olarak içtima edilen hükümlünün, bu cezasının infazı sırasında 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 107 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca cezasından 1/3 oranında indirim yapılmak suretiyle 13.01.2016 tarihinden geçerli olmak üzere şartla tahliyesine karar verildiği, bihakkın tahliye tarihi 12.09.2020 olan hükümlünün 14.08.2017 tarihinde işlemiş olduğu parada sahtecilik suçundan 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırıldığı anlaşılmaktadır.
3. Koşullu salıverilen hükümlü hakkında infaz işleminin özgürlüğü bağlayıcı cezanın kanun gereği yerine getirilmesi tarihine kadar kesintisiz sürdüğünün kabul edilmesinin zorunlu olduğu, 7242 sayılı Kanun’un 48 inci maddesi ile yapılan değişiklik öncesi 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107 nci maddesinin altıncı fıkrasında koşullu salıverilmesine karar verilen hükümlünün denetim süresine tabi tutulacağı, bu denetim süresinin ceza infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin yarısı kadar olacağı ve süreli hapislerde hakederek tahliye tarihini geçemeyeceği öngörülmüştür.
4. Hükümlünün koşullu salıverilme süresinin ve buna bağlı olarak denetim süresinin hükümlü lehine düzenleme getiren 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun geçici 6 ncı madde hükmü dikkate alınarak yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunduğu, ancak bu belirleme yapılırken daha önceki koşullu salıverilme tarihinin değiştirilmesinin mümkün olmadığı, belirlemenin lehe yapılan değişiklik nedeniyle ceza infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin tespiti ve bu tespite göre denetim süresinin belirlenmesi ile sınırlı olduğunun kabulü gerektiği, koşullu salıverilen hükümlünün hapis cezası gerektiren ikinci suçu bu belirlenen denetim süresi içinde işlemesi halinde koşullu salıverilmenin geri alınmasına karar verilmesi gerekmektedir.
5. Hükümlünün koşullu salıverildikten sonra denetim süresi içinde işlediği hapis cezasını gerektiren kasıtlı suçtan mahkum olması nedeniyle 7242 sayılı Kanun’un 48 nci maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 107 nci maddesinin 13 ncü fıkrasında yapılan değişiklikte dikkate alınmak suretiyle hükümlü hakkında daha önce verilen koşullu salıverilme kararının geri alınmasına ve aynen infaza ilişkin Antalya 1. İnfaz Hakimliğinin 17.11.2020 tarihli ve 2020/3330 Esas, 2020/3282 Karar sayılı kararında usul ve yasaya
aykırılık bulunmaması nedeniyle Cumhuriyet savcılığının, hükümlünün 5275 sayılı Kanun’un geçici 6 ncı madde hükmü uyarınca koşullu salıverilme tarihinin yeniden belirlenmesine, infazının durdurulmasına ve mahsuba ilişkin talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, talebi de aşacak şekilde İnfaz Hakimliğince verilen karara karşı yapılan itirazın kabulü yerine reddine dair itiraz merciince verilen karar Kanun’a aykırı olup, kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 14.03.2022 tarihli ve 2022/309 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
19.04.2024 tarihinde karar verildi.
... ...