"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/699 E., 2023/1297 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I.HUKUKÎ SÜREÇ
1.Hatay 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 22.02.2021 tarihli ve 2019/686 Esas, 2021/43 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 6 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
2.Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 12.10.2023 tarihli ve 2021/699 Esas, 2023/1297 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun sonuca etkili olmayan hesap hatası yönünden eleştirilerek 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II.TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın suç kastıyla hareket etmediğine ve delillerin hatalı değerlendirildiğine ilişkindir.
III.GEREKÇE
1.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından kasten gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, delillerin isabetli şekilde değerlendirildiği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde bozma nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2.Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Hatay 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.10.2010 tarihli 2008/694 Esas, 2010/601 Karar sayılı ilamında tekerrüre esas alınan ve incelemeye konu cezada ikinci kez mükerrirlik uygulanmasına yol açan Hatay (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesinin, 15.12.2005 tarihli ve 2005/369 Esas, 2005/784 Karar sayılı kararının suç tarihinin 24.04.2005 olduğu, 01.06.2005 tarihinden önce işlenen bu suç için işlendiği tarih itibariyle yürürlükte olan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nda ve 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun'da ikinci kez mükerrirlik müessesine yer verilmediği, bu hususun sanık lehine değerlendirilmesi gerektiği ve sanık hakkında birinci kez mükerirliğe karar verilerek hüküm kurulması gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
IV.KARAR
Gerekçe bölümünde (2) bendinde açıklanan nedenlerle; Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 12.10.2023 tarihli ve 2021/699 Esas, 2023/1297 Karar sayılı kararının tekerrür hükümlerinin uygulanması yönünden sanık müdafiinin temyiz istemleri kısmen yerinde görülmekle 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca Hatay 4. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,09.01.2025 tarihinde karar verildi.