"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.09.2021 tarihli ve 2019/799 Esas, 2021/463 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (e) bendi, 35 ... maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 2 defa ayrı ayrı 2.240,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin netice cezaların türü ve miktarı itibarıyla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 272 nci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi uyarınca kesin nitelikte olması sebebiyle 30.09.2021 tarihinde kesinleştiği belirlenmiştir.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun'un 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 07.12.2023 tarihli ve 2023/26572 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 22.12.2023 tarihli ve KYB-2023/133290 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 22.12.2023 tarihli ve KYB-2023/133290 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“...olay günü sanığın müşteki ...'ı başka bir aracın içinden zorla indirerek kaçırması şeklinde gerçekleşen olay nedeniyle sanık hakkında cebir, tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun yanında ayrıca müştekiler ... ve ...'ta yönelik eylemlerinden dolayı kasten yaralama suçlarından da mahkumiyet hükmü kurulmuş ise de, sanığın mahkumiyetine konu 5237 sayılı Kanun'un 86/2. maddesi kapsamında kalan kasten yaralama suçlarının anılan Kanun'un 109/2. maddesinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun "cebir" unsurunu oluşturduğu ve aynı Kanun'un 42. maddesi uyarınca kasten yaralama suçlarından ayrıca hüküm kurulamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. Olay günü hükümlünün inceleme dışı diğer şüpheliler ile birlikte mağdurlar ... ve ... içerisinde bulunduğu aracı kovalamaya başladıkları, kovalamaca sırasında hedef gözeterek ateş ettikleri, kovalamacanın ... il merkezi ... Kavşağına kadar devam ettiği ve burada ... aracı ile bir yayaya çarpması sonucunda kovalamacanın sona erdiği, araçların durması üzerine hükümlü ile diğer şüphelileerin ... aracında bulunan ...'u zorla indirerek kaçırdıkları iddiasıyla ... Cumhuriyet Başsavcılığının, 10.12.2019 tarihli ve 2016/6381 Soruşturma, 2019/2362 Esas, 2019/1889 İddianame numaralı evrakı ile düzenlenen iddianame üzerine yapılan yargılama neticesinde Mahkemece hükümlünün kasten yaralamaya teşebbüs ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
2. ... Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 23.06.2023 tarihli ve 2022/650 Esas, 2023/799 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanığın istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280 ... maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi uyarınca duruşmalı olarak yapılan inceleme neticesinde İlk Derece Mahkemesi kararının ''eylemin teşebbüs aşamasında karar verilmesi'' sebebiyle kaldırılması ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılmaya teşebbüs suçundan mahkûmiyetine kesin olarak karar verildiği belirlenmiştir.
3. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendinde yer alan; “Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.” şeklindeki düzenleme uyarınca inceleme konusu dava dosyasının değerlendirilmesinde; hükümlünün gerçekleştirdiği neticesi sebebiyle ağırlaşan hâller dışındaki kasten yaralama eyleminin kişi hürriyetinden yoksun kılma suçunun cebir unsurunu oluşturması nedeniyle hükümlü hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan da mahkûmiyet kararı verilmesi, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmekle, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Hükümlü hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen ... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.09.2021 tarihli ve 2019/799 Esas, 2021/463 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
3. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bozma nedeninin cezanın kaldırılmasını gerektirdiği belirlendiğinden;
“... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.09.2021 tarihli ve 2019/799 Esas, 2021/463 Karar sayılı kararı ile sanık ... hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen mahkûmiyet hükümlerinin tüm sonuçları ile ortadan kaldırılmasına,”
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.02.2024 tarihinde karar verildi.