"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/468 E., 2023/361 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzelterek Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Adana 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.02.2016 tarihli ve 2015/263 Esas, 2016/152 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin, 10.10.2022 tarihli ve 2021/2111 Esas, 2022/16417 Karar sayılı ilâmı ile sanığın katılan ...’a karşı kasten yaralama eylemini gerçekleştirmesine karşın, kararın hüküm kısmında sanığın kasten yaralama eylemini sanık ...’a karşı gerçekleştirdiği belirtilmek suretiyle mahkûmiyet hükmü kurularak gerekçe ile hüküm arasında çelişkiye sebep olunması, sanığın tekerrüre esas alınan ilama konu suçu işlediği sırada 18 yaşından küçük olması nedeniyle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 58/5. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının, gözetilmemesi nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Bozma ilâmı üzerine Adana 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.05.2023 tarihli ve 2022/468 Esas, 2023/361 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/2, 62/1, 53/1, 58/6. maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; eksik incelemeye, haksız tahrik, seçenek yaptırımlara ilişkin hükümlerin ve diğer lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eksik incelemenin bulunmadığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, sanık hakkında lehe hükümlerin uygulanmaması gerekçelerinde bir isabetsizlik bulunmadığı, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde düzeltme nedeni dışında hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Uyulmasına karar verilen Yargıtay bozma ilamında da belirtildiği üzere sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.11.2007 tarihli ve 2006/150 Esas, 2007/300 Karar sayılı ilamına konu suçun işlendiği tarihte onsekiz yaşından küçük bulunması karşısında, 5237 sayılı Kanun'un 58/5. maddesi uyarınca sanık hakkında tekerrür hükmü uygulanamayacağı ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan Adana 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.03.2014 tarihli ve 2013/527 Esas, 2014/194 Karar sayılı ilamı ile 6136 sayılı Kanun'a aykırılık suçundan hükmolunan 10 ay hapis cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi hukuka aykırı görülmüş ise de bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenle Adana 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.05.2023 tarihli ve 2022/468 Esas, 2023/361 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca hükümden 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ilişkin paragrafların çıkartılarak yerine “Sanığın, tekerrüre esas mahkumiyetlerinden en ağır ceza hükmünü içeren Adana 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.03.2014 tarihli ve 2013/527 Esas, 2014/194 Karar sayılı ilamı ile 6136 sayılı Kanun'a aykırılık suçundan hükmolunan 10 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınmasına, sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK'nin 58/6-7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına," ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.01.2025 tarihinde karar verildi.