"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1776 E., 2023/3818 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurularının düzeltilerek esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ :Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 04.10.2023 tarihli ve 2023/347 Esas, 2023/500 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere, ilk defa bölge adliye mahkemesince sanık hakkında tayin olunan hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi nedeniyle hükmün temyizi kabil olduğu belirlenmiştir.
İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Anadolu 16. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.04.2023 tarihli ve 2022/33 Esas, 2023/279 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1-3-e, 87/1-d-son-29/1, 62, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 15 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 28.12.2023 tarihli ve 2023/1776 Esas, 2023/3818 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin ve Cumhuriyet savcısının (aleyhe) istinaf başvurularının kabulüne karar verilerek duruşmasız yapılan inceleme sonucu sanık hakkında tayin olunan hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 280/1-(a) bendi uyarınca düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın atılı suçu işlemediğinden bahisle beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Olay günü mağdurun aralarında anlaşmazlık bulunan eşinin yaşadığı eve geç saatlerde gelerek eşinden kapıyı açmasını istediği, kapının açılmaması üzerine kapıya yumruklarla vurarak taşkınlık çıkardığı, mağdurun eşinin bu durumu abisi olan üst katta oturan sanığa iletmesi üzerine sanığın mağduru arayarak telefonda karşılıklı küfürleştikleri, evden çıkan sanık ile mağdurun evin önünde karşılıklı olarak birbirlerini ittikleri ve çıkan kavgada sanığın üzerinde taşıdığı bıçakla mağduru hayati tehlike geçirerek derecede yaraladığı anlaşılan olayda; sanık hakkında olaydan hemen sonra alınan adli muayene raporunda darp ve cebir izi bulunmadığının bildirildiği, mağdurun olay günü herhangi bir uzaklaştırma kararı bulunmayan eşinin ve çocuğunun bulunduğu birlikte yaşadıkları ikamete girmek istediği hususları birlikte değerlendirildiğinde mağdurdan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan söz ve davranışların ulaştığı boyut dikkate alındığında sanık hakkında (1/4) ile (3/4) oranları arasında indirim öngören 5237 sayılı Kanun'un 29. maddesinin uygulanması sırasında asgari orana yakın indirim yapılması yerine yazılı şekilde (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini hukuka aykırı bulunmuşsa da aleyhe temyiz bulunmaması karşısında bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, mağdurun aşamalardaki beyanlarında kendisini sanığın bıçakladığını ifade ettiği, dosya kapsamı itibariyle elde edilen deliller birlikte değerlendirildiğinde iddia edildiği üzere mağdurun başka biri tarafından bıçaklandığına ilişkin delil bulunmadığı, mağdurun beyanı ile uyumlu adli muayene raporu birlikte değerlendirildiğinde sanığın suçu işlemediğine ilişkin savunmalarına itibar edilmeyerek eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eleştiri nedeni dışında yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde eleştiri nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 28.12.2023 tarihli ve 2023/1776 Esas, 2023/3818 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda eleştiri nedeni dışında hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca İstanbul Anadolu 16. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.01.2025 tarihinde karar verildi.