"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/115 E., 2023/98 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Göynük Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.12.2015 tarihli ve 2013/41 Esas, 2015/129 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 31.05.2021 tarihli ve
2021/7090 Esas, 2021/9367 Karar sayılı ilâmı ile ceza miktarı, katılanın raporu, erteleme ve takdiri indirim ile yazım yanlışı nedeniyle bozulmasına ve 1412 sayılı Kanun'un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına karar verilmiştir.
2. Göynük Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.07.2023 tarihli ve 2021/115 Esas, 2023/98 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ve son cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, ancak 5271 sayılı Kanun'un 307 nci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca kazanılmış hak nedeniyle 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın suç işlemediğinden bahisle beraat etmesi gerektiğine, sanık lehine meşru savunma nedeniyle beraat kararı verilmesi gerektiğine, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, sanık lehine meşru savunma ve sınırın aşılması koşullarının oluşmadığı, katılandan kaynaklanan ve haksız tahrik oluşturduğu kabul edilen söz ve davranışların ulaştığı boyut dikkate alınarak uygulanan haksız tahrik indirim oranının isabetli olduğu, uygulanması mümkün başkaca lehe hükmün bulunmadığı anlaşıldığından, düzeltme nedenleri ve eleştirilen hususlar dışında hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2.Sanık ...'in köpeklerinin saldırması nedeniyle sanık ile katılan arasında çıkan ve ilk haksız hareketin kim tarafından kaynaklandığı belli olmayan olayda sanığın katılanı ittirmesi ile katılanın yere düştüğü, adli rapora göre katılanın hayati tehlike geçirdiği ve orta (2) derece kemik kırığı meydana geldiği, sanık hakkında 1 yıldan 3 yıla kadar ceza öngören 5237 sayılı Kanun'un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temel cezaya hükmedilirken aynı Kanun'un 61 inci maddesindeki ölçütler ve 3 üncü maddesindeki cezada orantılılık ilkesi gereği makul düzeyde bir ceza belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde üst sınıra yakın bir ceza tayini ile fazla cezaya hükmedilmesi sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesi nedeniyle infaz edilecek sonuç ceza dikkate alındığında bozma nedeni yapılmamıştır.
3. Sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 86 ncı maddesi uyarınca hükmedilen temel ceza miktarı itibariyle aynı Kanun'un 87 nci maddesinin birinci fıkrasının son bendinin uygulanamayacağının gözetilmemesi infaz edilecek sonuç ceza dikkate alındığında bozma nedeni yapılmamıştır.
4.Sanık hakkında tayin olunan hapis cezasının kazanılmış hak nedeniyle, 1412 sayılı Kanun'un 326 ncı maddesinin (son) bendi uyarınca “1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası üzerinden infaz edilmesine” karar verilmesi gerekirken uygulamanın yanlış olarak "5271 sayılı Kanun'un 307 nci maddesinin beşinci fıkrası" üzerinden yapılması ve “1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına” karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuş ise de; söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (4) numaralı bentte kazanılmış hakka ilişkin açıklanan nedenle ise Göynük Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.07.2023 tarihli ve 2021/115 Esas, 2023/98 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasının kazanılmış hakka ilişkin paragrafının hükümden çıkarılarak yerine "Ancak ilk hüküm yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş olup, aleyhe temyiz bulunmadığından ve bu durum ceza miktarı açısından 1412 sayılı Kanun'un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğundan, sanık hakkında sonuç cezanın “1 yıl 10 ay 15 gün” hapis cezası üzerinden infazına"cümlesinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye kısmen aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
30.10.2024 tarihinde karar verildi.