Logo

1. Ceza Dairesi2024/2923 E. 2025/2435 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne karşı yapılan temyiz başvurusunda, haksız tahrik indiriminin yetersiz uygulanması ve katılan vekili vekalet ücretine hükmedilmemesi hususlarının temyiz nedeni yapılması.

Gerekçe ve Sonuç: Mahkemenin sanığa verdiği cezada haksız tahrik indirimini eksik uygulaması doğru bulunmadığı halde, katılan vekiline vekalet ücreti takdir edilmemesi hukuka aykırı görülerek, hüküm bu kısım yönünden düzeltilerek onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:Ağır Ceza Mahkemesi

SAYISI: 2023/391 E., 2024/151 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜM: Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, sanık hakkında hükmolunan netice cezanın türü ve miktarına göre 1412 sayılı Kanun'un 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 23.02.2021 tarihli ve 2021/806 Esas, 2021/2194 Karar sayılı bozma kararı üzerine Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.02.2022 tarihli ve 2021/155 Esas, 2022/89 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında verilen mahkumiyet kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 06.04.2023 tarihli ve 2022/13797 Esas, 2023/1748 Karar sayılı kararıyla özetle; sanık hakkında koşulları oluştuğu halde haksız tahrik indirimi uygulanmaması suretiyle fazla ceza tayini nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

2. Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.02.2024 tarihli ve 2023/391 Esas, 2024/151 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1. Katılan vekilinin temyiz sebepleri özetle; kararı temyiz ettiğine, vekalet ücretine,

2. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; suçun maddi ve manevi unsurlarının oluşmadığına, lehe hükümlerin uygulanmadığına, sanığın eylemini silahla işlediğine ilişkin yeterli somut delil bulunmadığına, eylemini ağır tahrik altında gerçekleştirdiğine, beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

1.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından 5237 sayılı Kanun'un 6. maddesi kapsamında silahtan sayılan sopa kullanılmak suretiyle gerçekleştirildiğinin saptandığı, suçun maddi ve manevi unsurlarının gerçekleştiği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, katılandan kaynaklanan ve haksız tahrik oluşturduğu kabul edilen söz ve davranışların ulaştığı boyut dikkate alınarak uygulanan haksız tahrik indirim oranının isabetli olduğu, sanık hakkında lehine olan takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği, diğer lehe olan hükümlerden erteleme, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve seçenek yaptırımlara çevirme şartlarının sonuç ceza miktarı itibariyle oluşmadığı, mevcut delillerle mahkumiyet hükmü kurulmasında isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14/1. maddesindeki "Kamu davasına katılma üzerine, mahkumiyete ya da hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ise vekili bulunan katılan lehine Tarifenin ikinci kısmın ikinci bölümünde belirlenen avukatlık ücreti sanığa yükletilir." şeklindeki hükmü karşısında, kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine sanık aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, hukuka aykırı görülmüş ise de bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde (2) numaralı bentte açıklanan nedenle Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.02.2024 tarihli ve 2023/391 Esas, 2024/151 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekilinin ve sanık müdafiinin temyiz istemi vekalet ücreti yönünden yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği hükmün (10) numaralı bendinin hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine "Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 29.800 TL maktu vekalet ücretinin (bozmadan önce hükmedilen 3600 TL ücret tahsil edilmiş ise bu miktar düşüldükten sonra kalan miktarın) sanıktan alınarak kendisini vekille temsil ettiren katılana verilmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

25.03.2025 tarihinde karar verildi.