"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/249 E., 2023/203 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kangal Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.12.2020 tarihli ve 2020/131 Esas, 2020/301 Karar sayılı mahkûmiyet kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 09.06.2022 tarihli ve 2022/4155 Esas, 2022/4750 Karar sayılı ilâmı ile mağdurda meydana gelen yaralanmanın yüzde sabit ize veya sürekli değişikliğe neden olup olmadığı hususunda rapor aldırılmadan hüküm kurulması nedeniyle bozulmasına ve 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına karar verilmiştir.
2. Kangal Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.07.2023 tarihli ve 2022/249 Esas, 2023/203 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mağdura karşı kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 86/3-(a) ve 53/1 maddeleri uyarınca 15 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği özetle; cezasında haksız tahrik indirimi yapılması gerektiğine, mağdurun şikayetçi olmadığı gözetilmeden mahkumiyet kararı verildiğine, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince beraatine karar verilmesine, cezasının adli para cezasına çevrilmesine, ertelenmesine, vesaire ilişkindir.
III. GEREKÇE
Sanık ile mağdurun suç tarihinde evli oldukları, olay günü mağdurun eşi ile cinsel ilişkiye girmek istememesi üzerine sanığın, eli ile vurmak suretiyle mağduru basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı olayda,
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin sanık ikrara yönelen savunması, mağdur beyanı ve mağdurun yaralanmasına ilişkin adli muayene raporu içeriği ile saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, mağdurdan sanığa yönelen ve haksızlık içeren söz ve davranış bulunmadığından sanığın cezasında haksız tahrik indirimi yapılmamasının isabetli olduğu, sanığın, eşine karşı gerçekleştirdiği kasten yaralama eylemi nedeniyle cezaya hükmedilmesi bakımından 5237 sayılı Kanun'un 73. maddesinde düzenlenen şikayet şartının gerçekleşmesi koşulunun aranmadığı ve mağdurun şikayetten vazgeçmesinin mahkumiyet hükmü kurmaya engel teşkil etmediği, sanığın cezasının kısa süreli hapis cezası olmaması nedeniyle adli para cezasına çevrilmesinin kanunen mümkün olmadığı, Mahkemece yerinde, yeterli ve kanuni gerekçeyle cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verildiği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz nedenlerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Kangal Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.07.2023 tarihli ve 2022/249 Esas, 2023/203 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.06.2024 tarihinde karar verildi.