"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2024/1 E., 2024/439 K.
SUÇ : Olası kastla öldürme
KARAR : Direnme
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Antalya Bölge Adliye Mahkemesinin 1. Ceza Dairesinin 07.02.2024 tarihli ve 2024/1 Esas, 2024/439 Karar sayılı kararı ile Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 06.11.2023 tarihli ve 2023/425 Esas, 2023/6788 Karar sayılı bozma kararına karşı verilen direnme kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 307. maddesi, 7165 sayılı Kanun’un 9. maddesi ile eklenen, üçüncü fıkrası ve aynı maddenin dördüncü fıkrası uyarınca doğrudan temyiz yoluna tabi olduğu belirlenmekle;
Mahkemece verilen direnme kararının; 5271 sayılı Kanun’un 286. maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin direnme kararını temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 07.02.2024 tarihli ve 2024/1 Esas, 2024/439 Karar sayılı kararı ile Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 06.11.2023 tarihli ve 2023/425 Esas, 2023/6788 Karar sayılı ilamı ile ''Dosya içeriğine göre sanığın suç tarihinde maktulü öldürmeye elverişli nitelikte hafif ticari araç kullanması, olay anındaki hızı ve çarpmanın şiddeti, sanığın fiilinin maktulün vücudunda ve kullandığı motosiklet üzerinde meydana getirdiği etki, sanığın olay öncesinde maktulü bir süre takip ederek doğrudan kastla eylemini gerçekleştirdiğinin kamera görüntüleri ile sabit olması, sanığın maktulün arkasından gelerek maktulü net şekilde gördüğü halde maktule çarpması, anılan tüm eylemleri iradi olarak yapması karşısında; olayın oluş şekline göre maktulün düşerek hayatını kaybetmesinin mutlak ve kaçınılmaz olduğu, sanığın mutlak ve kaçınılmaz olan neticeyi bilerek ve isteyerek eylemini gerçekleştirdiği anlaşılmakla, maktüle yönelik 5237 sayılı Kanun'un 21. maddesinin birinci fıkrası uyarınca doğrudan kastla öldürme suçundan cezalandırılması yerine, yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde olası kastla öldürme suçundan hüküm kurulmasının hukuka aykırı bulunması'' nedenini içeren bozma ilamına direnilerek sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 21/2, 29, 62, 53/1-2-3. maddeleri gereğince 13 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A.Sanık Müdafiinin Temyiz İstemleri Özetle; eksik incelemeye, usule, hatalı kabul ve delil değerlendirmesine, eylem taksirle gerçekleştiğinden suç vasfının hatalı belirlendiğine, müsadere kararının hukuka aykırı olduğuna ilişkindir.
B.Katılanlar ... ve ... Vekilinin Temyiz İstemleri Özetle; eylem kasten öldürme suçunu oluşturduğundan suç vasfının ve delillerin hatalı değerlendirildiğine, şartları oluşmayan takdiri indirim nedenleri ve haksız tahrik hükümlerinin somut olaya tatbik edildiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Sanığın olay öncesinde münakaşa yaşadığı maktule motorsiklet ile seyir halinde olduğu esnada öldürmeye elverişli nitelikte hafif ticari araç kullanarak çarpması, elde edilen kamera görüntülerine göre sanığın bir müddet takipte olduğu maktulün arkasından gelerek maktule çarpması, olayın seyri ve gelişimi gözetildiğinde maktulün düşerek hayatını kaybetmesinin mutlak ve kaçınılmaz olduğu, sanığın mutlak ve kaçınılmaz olan neticeyi bilerek ve isteyerek eylemini gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında; Mahkemenin suçun olası kastla işlendiğine ilişkin direnme kararı, yerinde görülmemiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle; direnme kararı yerinde görülmediğinden Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 06.11.2023 tarihli ve 2023/425 Esas, 2023/6788 Karar sayılı bozma kararının, Tebliğname'ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 307/4. maddesi gereğince direnme kararını incelemek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE,
27.11.2024 tarihinde karar verildi.