Logo

1. Ceza Dairesi2024/3499 E. 2024/7640 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Katılan vekili, sanıklar hakkında verilen beraat ve mahkûmiyet kararlarına karşı, yaralanmanın niteliği ve cezanın miktarına itiraz ederek temyiz yoluna başvurmuştur.

Gerekçe ve Sonuç: Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükümde, yaralanmanın adli tıp kriterlerine uygun olarak değerlendirildiği ve suç vasfının doğru belirlendiği; sanık ... hakkında ise, atılı suçu işlediğine dair kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı, şüphenin sanık lehine yorumlanması gerektiği gözetilerek, yerel mahkemenin beraat kararının onanmasına, diğer sanık hakkındaki mahkumiyet hükmünün ise aleyhe temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2021/432 E., 2021/1652 K.

SUÇLAR : Kasten yaralama, neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama

HÜKÜMLER : Beraat, mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmi ret, kısmi temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması

Katılan vekili 12.07.2021 havale tarihli dilekçesi ile her ne kadar itiraz başvurusunda bulunduklarını belirtmiş ise de dilekçe içeriğinden sanık ... hakkındaki beraat kararını ve sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmünü suç vasfına ilişkin aleyhe temyiz ettiği anlaşılmış ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 264/1. maddesinde yer verilen; “Kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunun veya merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmaz.” şeklindeki düzenleme de dikkate alınarak katılan vekilinin sanıklar hakkındaki hükümlere ilişkin temyizi hakkında inceleme yapılmıştır.

İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararların; sanık ... hakkında katılana karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan kurulan hükmün, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 20.03.2018 tarihli ve 2018/11-38 Esas, 2018/113 Karar sayılı kararı uyarınca İlk Derece Mahkemesince verilen "mahkûmiyet" kararı, istinaf mercii tarafından "beraat" kararı verilerek hüküm türü değiştirildiğinden, sanık ... hakkında katılan karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükmün, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 10.03.2009 tarihli ve

2009/2-43 Esas, 2009/56 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere suç vasfına yönelik aleyhe temyiz edildiğinden temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Kanun'un 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Antalya 10. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.11.2020 tarihli ve 2018/243 Esas, 2020/646 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 87/1. maddesinin 2. cümlesi, 29/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına,

2. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 22.06.2021 tarihli ve 2021/432 Esas, 2021/1652 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanıkların istinaf başvurularının kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280/1-g maddesi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280/2. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararlarının kaldırılması ile;

a. Sanık ... hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca beraatine,

b. Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/2, 86/3-e, 29/1, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca 4.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve 18 eşit taksit halinde sanıktan tahsiline,

Karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Katılan vekilinin temyiz sebepleri özetle; katılanın kulağındaki yaranın yüzde sabit iz niteliğinde olduğuna, sanık ... hakkında aşağı hadden ceza verildiğine, sanıkların üst hadden cezalandırılmalarına karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

A. Sanık ... Hakkında Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden

Adli tıp kriterlerine göre yaralanmanın yüzde sabit ize neden olup olmadığının tespit edilebilmesi için muayenenin olaydan en az altı ay geçtikten sonra yapılması gerektiği, katılan hakkında yaralanmanın yüzde sabit iz niteliğinde olmadığına dair Antalya Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 30.03.2021 tarihli raporunun muayene süresi yönünden adli tıp kriterlerine uygun olduğu, yine Antalya Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 07.05.2021 tarihli raporun hükme esas alınacak yeterlilikte olduğu anlaşılmakla, suç vasfının kasten yaralama olarak belirlenmesinde isabetsizlik görülmediğinden, katılan vekilinin suç vasfına ilişkin aleyhe temyiz sebebi ile sınırlı yapılan incelemede hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

B. Sanık ... Hakkında Neticesi Sebebiyle Ağırlaşmış Yaralama Suçundan Verilen Hüküm Yönünden

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ve diğer sanık ...'in eylemine iştirak ettiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından şüphe sanık lehine değerlendirilerek atılı suçtan beraat kararı verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, katılan vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

A. Sanık ... Hakkında Kasten Yaralama Suçundan Verilen Hüküm Yönünden

Gerekçe bölümünün (A) paragrafında açıklanan nedenlerle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 22.06.2021 tarihli ve 2021/432 Esas, 2021/1652 Karar sayılı kararında, katılan vekilince ileri sürülen suç vasfına yönelik aleyhe temyiz istemi yerinde görülmediğinden, katılan vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Sanık ... Hakkında Neticesi Sebebiyle Ağırlaşmış Yaralama Suçundan Verilen Hüküm Yönünden

Gerekçe bölümünün (B) paragrafında açıklanan nedenlerle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 22.06.2021 tarihli ve 2021/432 Esas, 2021/1652 Karar sayılı kararında katılan vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Antalya 10. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

21.11.2024 tarihinde karar verildi.