Logo

1. Ceza Dairesi2024/4200 E. 2025/2571 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın nitelikli kasten öldürme suçuna yardım ettiği iddiasıyla mahkumiyetine dair hükmün temyiz edilmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Yerel mahkemenin, sanığın eylemine uyan suç vasfını ve suça iştirakin niteliğini doğru belirlediği, haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığı ve mahkumiyete yeterli delilin bulunduğu gözetilerek, temyiz istemlerinin esastan reddiyle hükmün onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2023/398 E., 2023/469 K.

SUÇ : Nitelikli kasten öldürme suçuna yardım etme

HÜKÜM : Mahkumiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurularının esastan reddi ile hükmün onanması

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 307/3. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

Sanık müdafinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 299/1. maddesi gereği takdiren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Mardin 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.05.2022 tarihli ve 2022/141 Esas, 2022/211 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kurulan hükmün istinaf edilmesi üzerine, Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 05.07.2022 tarihli ve 2022/1394 Esas, 2022/1032 Karar sayılı sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılanlar vekili ile sanık müdafinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş, bu kararın katılanlar vekili ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 18.09.2023 tarihli ve 2022/9744 Esas, 2023/5376 Karar sayılı ilâmı ile "haksız tahrik indirim nedeni bulunmadığı" gerekçesiyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun'un 304/2-a bendi uyarınca İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

2. Mardin 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.12.2023 tarihli ve 2023/398 Esas, 2023/469 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında maktule yönelik nitelikli kasten öldürme suçuna yardım etme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 82/1-a, 39/2-c, 62/1 ve 53/1. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1. Katılanlar vekilinin temyiz sebepleri özetle; sanığın kan gütme saiki ile öldürme suçuna azmettirme suçundan mahkûmiyetine karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle suç niteliğine ve suça iştirakin niteliğine, ilişkindir.

2. Sanık müdafinin temyiz sebepleri özetle; mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, haksız tahrikin varlığına, ilişkindir.

III. GEREKÇE

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, hükme esas alınan raporların yeterli olduğu, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, kan gütme saiki ile öldürme suçunun unsurlarının oluşmadığı, eyleme uyan suç vasfı ve suça iştirakin niteliğinin doğru biçimde belirlendiği, maktulden sanığa yönelen ve haksız tahrik teşkil eden söz ya da davranışın bulunmadığı anlaşılmakla, temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Mardin 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.12.2023 tarihli ve 2023/398 Esas, 2023/469 Karar sayılı kararında katılanlar vekili ve sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan inceleme neticesinde hukuka aykırılık görülmediğinden, 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca Mardin 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

07.04.2025 tarihinde karar verildi.