Logo

1. Ceza Dairesi2024/5051 E. 2024/7643 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Kesin hükümlere karşı yapılan suç vasfına ilişkin aleyhe temyiz başvurusunun reddinin usulüne uygun olup olmadığı.

Gerekçe ve Sonuç: Kesin nitelikteki hükümlerin suç vasfına ilişkin aleyhe temyiz başvurusunda, itirazın yerinde görülmemesi halinde, temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerektiği gözetilerek Özel Daire kararının kaldırılmasına ve katılan vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2020/2012 E., 2021/713 K.

SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama

HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı

İTİRAZNAME GÖRÜŞÜ : Ret

İTİRAZA KONU KARAR : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması

İTİRAZ EDEN : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı

Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 09.05.2024 tarihli ve 2022/11045 Esas, 2024/3339 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 26.06.2024 tarihli ve KD - 2021/121523 sayılı itirazı üzerine yapılan inceleme neticesinde;

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun’un) 308/1. maddesinde belirtilen kanunî süresinde yapılan aleyhe itiraz başvurusu üzerine dava dosyası, aynı Kanun’un 308/2. maddesi gereği Dairemize gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İTİRAZ SEBEPLERİ

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz başvurusu, suç vasfına yönelik aleyhe temyiz başvurusu üzerine Özel Dairece yapılan inceleme sonucunda suç vasfına ilişkin itirazın yerinde görülmemesi halinde temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun'un 298. maddesi gereği reddine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.

II. GEREKÇE

Sanık hakkında katılana karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun'un 286/2-a maddesi gereği kesin olduğu anlaşılmış ise de kesin nitelikteki hükümlerin suç vasfına ilişkin aleyhe temyiz edilmesi halinde temyiz incelemesine konu edilebileceğine dair Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 10.03.2009 tarihli ve 2009/2-43 Esas, 2009/56 Karar sayılı kararı uyarınca hükmün temyizen incelendiği, temyiz incelemesinin suç vasfına ilişkin aleyhe temyiz istemi ile sınırlı olarak yapıldığı ve sanığın engel bir durum bulunmamasına rağmen eylemine kendiliğinden son vermesi ve katılanın yaralanmasının niteliği dikkate alındığında, eyleme uyan suç vasfının neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama olarak belirlenmesinde isabetsizlik görülmediğinden, katılan vekilinin suç vasfına ilişkin yerinde görülmeyen aleyhe temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerektiğinden, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının yerinde olduğu sonucuna varılmıştır.

III. KARAR

1. Gerekçe bölümünde belirtilen nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı İTİRAZININ KABULÜNE,

2. 5271 sayılı Kanun’un 308/2. maddesi gereği Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 09.05.2024 tarihli ve 2022/11045 Esas, 2024/3339 Karar sayılı temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması

ilâmının KALDIRILMASINA,

3. Gerekçe bölümünde yer alan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 30. Ceza Dairesinin, 09.03.2021 tarihli ve 2020/2012 Esas, 2021/713 Karar sayılı kararında, katılan vekilince ileri sürülen suç vasfına yönelik aleyhe temyiz istemi yerinde görülmediğinden, katılan vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Küçükçekmece 21. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 30. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

Oy birliğiyle 21.11.2024 tarihinde karar verildi.