"İçtihat Metni"
B O Z M A Ü Z E R İ N E
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/259 E., 2023/438 K.
SUÇLAR : Kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER: Zamanaşımı nedeniyle düşme
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Kısmi onama, kısmi bozma
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Marmaris 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.05.2014 Tarihli ve 2012/41 Esas, 2014/200 Karar Sayılı Kararı İle
1. Sanık hakkında katılan karşı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 109/2, 109/3-(b), (c), 62/1 ve 53/1 maddeleri uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
2. Sanığın, katılana karşı kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçundan 5271 sayılı Kanun'un 223/2-(e) maddesi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
B. Marmaris 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.05.2014 Tarihli ve 2012/41 Esas, 2014/200 Karar Sayılı Kararının Katılan Vekili ve Sanık Müdafii Tarafından Temyizi Üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 01.07.2019 Tarihli ve 2019/4904 Esas, 2019/9199 Karar Sayılı Kararı İle
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün onanmasına, kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçundan kurulan beraat hükmünün ise mahkumiyet hükmü kurulması gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
C. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.09.2019 Tarihli ve KD- 2014/265496 Sayılı İtiraznamesi Üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06.12.2022 Tarihli ve 2019/8-596 Esas, 2022/767 Karar Sayılı Kararı İle
"Katılanın darp olayından çok kısa bir süre sonra ofisten ayrılması ve bu olayın ardından katılanın ofis içinde istemi dışında tutulduğuna dair tanık anlatımına da rastlanılmaması karşısında bu eylemin sonrasında katılanın bir yere gitme veya bir yerde kalma özgürlüğünün kaldırıldığı hususunda şüphe oluştuğu ve bu şüphenin sanıklar lehine değerlendirilmesi gerektiği, bu bağlamda tutma eylemini kasten yaralama suçunun işlenme süresi ile sınırlı olarak gerçekleştiren sanıklara atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsurları itibarıyla oluşmadığı değerlendirilse de; yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle katılanı basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde ve fiil üzerinde ortak hâkimiyet kurmak suretiyle darbeden sanıklarının eylemlerinin kasten yaralama suçunu oluşturduğu kabul edilmelidir." gerekçesiyle Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 01.07.2019 tarihli ve 2019/4904 Esas, 2019/9199 Karar sayılı onama kararının kaldırılmasına ve hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
D. Marmaris 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.09.2023 Tarihli ve 2023/259 Esas, 2023/438 Karar Sayılı Kararı İle
1. Sanık hakkında katılana karşı kasten yaralama suçundan açılan kamu davasının 5237 sayılı Kanun'un 66/1-(e) ve 67/2-(d) maddeleri uyarınca zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine,
2. Sanık hakkında katılana karşı kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçundan açılan kamu davasının 5237 sayılı Kanun'un 66/1-(e) ve 67/2-(a) maddeleri uyarınca zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği özetle; sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Sanığın yargılama konusu kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 125/1, 125/3-(a) maddeleri uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66/1-(e) maddesi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü, hakaret suçu yönünden zamanaşımını son kesen işlemin sanığın yargılama aşamasında sorgusunun yapıldığı 14.09.2012 tarihli işlem olduğu ve İlk Derece Mahkemesinin karar tarihi itibarıyla olağan zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz nedenlerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Sanığın yargılama konusu kasten yaralama eylemi 5237 sayılı Kanun’un 86/2, 86/3-(c) maddeleri uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66/1-(e) maddesi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin, aynı Kanun'un 67/4. maddesi uyarınca 12 yıl olağanüstü zamanaşımı süresinin öngörüldüğü, ancak kasten yaralama suçu yönünden Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 01.07.2019 tarihli ve 2019/4904 Esas, 2019/9199 Karar sayılı onama kararı ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06.12.2022 tarihli ve 2019/8-596 Esas, 2022/767 Karar sayılı bozma kararı arasında zamanaşımı süresinin 3 yıl 5 ay 5 gün durduğu, karar tarihi itibarıyla olağan ve olağanüstü zamanaşımı sürelerinin dolmadığı gözetilmeden zamanaşımı süresinin dolduğundan bahisle düşme kararı verilmesi, hukuka aykırılık bulunmuştur.
IV. KARAR
A. Sanık Hakkında Kamu Görevlisine Görevinden Dolayı Hakaret Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle Marmaris 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.09.2023 tarihli ve 2023/259 Esas, 2023/438 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
B. Sanık Hakkında Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde (2) numaralı bentte açıklanan nedenle Marmaris 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.09.2023 tarihli ve 2023/259 Esas, 2023/438 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.07.2024 tarihinde karar verildi.