"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2024/195 E., 2024/401 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz istemlerinin esastan reddi ile hükmün onanması
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 286/1 ve 307/3. maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.10.2020 tarihli ve 2019/252 Esas, 2020/374 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kurulan hükmün sanık müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin, 27.04.2021 tarihli ve 2021/658 Esas, 2021/1225 Karar sayılı kararı ile istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a uyarınca esastan reddine karar
verilmiş, bu kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 08.01.2024 tarihli ve 2022/13807 Esas, 2024/64 Karar sayılı ilamı ile "temel cezanın belirlenmesinde orantılılık ilkesine aykırı davranılması" nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanunun 304/2-a maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
2. İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.07.2024 tarihli ve 2024/195 Esas, 2024/401 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılana yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 53, 58. maddeleri uyarınca 5 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilerek dava dosyası, 5271 sayılı Kanun'un 307/3. maddesi uyarınca doğrudan temyiz merciine gönderilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve müdafinin temyiz sebepleri özetle; savunma hakkının kısıtlandığına, atılı suçun sabit olmadığına, meşru savunmaya ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, savunma hakkının kısıtlanmadığı aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, eyleme uyan suç vasfının isabetli biçimde belirlendiği, sanık hakkında meşru savunma hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunmadığı anlaşılmakla, sanık ve müdafinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde bozma nedeni dışında hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Dosya kapsamına göre; katılanın sol üst ekstremite ekstansör yüzde yüzeysel kesiler, batın sol üst kadranda yaklaşık 3 cm, mide küçük kurvatürde ve diyafragmada kesi oluşturan yaralanmasının, basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek, hayati tehlike geçirmesine neden olacak nitelikte olduğu, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un (1) yıldan (3) yıla kadar hapis cezası öngören 86/1. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken makul bir ceza belirlenmesi gerektiğine dair Dairemizin 08.01.2024 tarihli ve 2022/13807 Esas, 2024/64 Karar sayılı bozma ilamına uyulmasına karar verilmesine rağmen, bozma ilamını etkisiz kılacak biçimde sanık hakkında makul had ile azami ceza arasında bir miktar olan 2 yıl 6 ay hapis cezası belirlenmek suretiyle fazla cezaya hükmolunması hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünün (2) numaralı paragrafında açıklanan nedenle sanık ve müdafinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden, İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.07.2024 tarihli ve 2024/195 Esas, 2024/401 Karar sayılı kararının "temel cezanın belirlenmesinde hatalı uygulama yapılması" yönünden 5271 sayılı Kanun’un 302/2.maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
21.04.2025 tarihinde karar verildi.