Logo

1. Ceza Dairesi2024/6421 E. 2025/924 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın kasten yaralama ve hakaret suçlarından aldığı cezaya yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin temyiz incelemesi.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığa isnat edilen kasten yaralama suçunun cezasının alt sınırının sekiz yıl olması nedeniyle zorunlu müdafii atanması gerekirken atanmaması ve katılanın yaralanmasının niteliği hususunda yetersiz rapora dayanılarak eksik araştırma ile hüküm kurulması nedeniyle, yerel mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2021/2568 E., 2022/1241 K.

SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret

HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararları

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin reddine dair ek kararın onanması, bozma

Ek karar yönünden; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 30. Ceza Dairesinin, 16.05.2022 tarihli ve 2021/2568 Esas, 2022/1241 Karar sayılı ek kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 296/2. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı belirlenmiştir.

Asıl karar yönünden;İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde

temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.06.2021 tarihli ve 2020/518 Esas, 2021/560 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/2-b, 29, 53. maddeleri uyarınca 6 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 30. Ceza Dairesinin, 18.04.2022 tarihli ve 2021/2568 Esas, 2022/1241 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanığın istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun'un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanığın temyiz sebepleri özetle; katılana vurmadığına, katılanın gözünde problem olmadığına ilişkindir.

III. GEREKÇE

1. Sanığın üzerine atılı suça ilişkin 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/2-b, 87/2-son maddelerinde öngörülen hapis cezasının alt sınırının 8 yıl olduğu nazara alınarak, 5271 sayılı Kanun'un 150/3. maddesi uyarınca yapılan yargılamada müdafii bulunmayan sanığa, istemi aranmaksızın zorunlu müdafii atanması, savunmasının müdafii huzurunda alınması ve yine anılan Kanun'un 188/1. maddesi uyarınca müdafinin hazır olduğu duruşmada karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması, 5271 sayılı Kanun’un 289/1-h maddesi kapsamında hukuka kesin aykırılık hâli olarak saptanmıştır.

2. Kabule ve uygulamaya göre de; katılan hakkında İstanbul Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından tanzim edilen 04.03.2021 tarihli raporda katılanın yapılan muayenesinde, gözlükle görebildiğini ancak gözlüksüz sağ gözünde ileri görme kaybı tarif ettiği arızasının duyularından birinin işlevinin sürekli yitirilmesine neden olduğunun belirtildiği, katılan hakkında verilen adli raporun çelişkili olup, denetime ve hüküm kurmaya elverişli bulunmadığının anlaşılması karşısında, katılanın tüm tedavi evrakları, raporları, film ve grafileri ile birlikte Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Dairesine sevk edilerek, yaralanmasının niteliği hususunda 5237 sayılı Kanun'un 86 ve 87. maddelerinde belirtilen tüm ölçütleri kapsayacak şekilde kesin raporu aldırıldıktan sonra sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yetersiz rapora itibar edilerek eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması, hukuka aykırı bulunmuştur.

IV. KARAR

1. Sanık Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hükme Karşı Sanığın Temyiz İsteminin Reddine İlişkin Ek Karar Yönünden

5271 sayılı Kanun’un 286/2-d maddesinin ilgili bölümünde yer verilen; “… ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adlî para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz

incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile 5271 sayılı Kanun’un 286/3. maddesinde belirtilen suçlar ve aynı Kanun’un 296/1. maddesinin ilgili bölümünde yer alan; “... temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmiş [ise] …, hükmü temyiz olunan bölge adliye veya ilk derece mahkemesi bir karar ile temyiz istemini reddeder.” şeklindeki hüküm birlikte değerlendirildiğinde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 30. Ceza Dairesinin, 16.05.2022 tarihli ve 2021/2568 Esas, 2022/1241 Karar sayılı ek kararında hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 296/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİ İLE EK KARARIN ONANMASINA,

2. Sanık Hakkında Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Hükme Karşı Sanığın Temyiz İstemi Yönünden

Sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 30. Ceza Dairesinin, 18.04.2022 tarihli ve 2021/2568 Esas, 2022/1241 Karar sayılı kararının, gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 30. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

11.02.2025 tarihinde karar verildi.