Logo

1. Ceza Dairesi2024/7593 E. 2025/1377 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın ölümünden sonra katılan vekilinin haksız tahrik indiriminin uygulanmaması gerektiği yönündeki temyiz isteminin incelenmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığın hüküm tarihinden sonra öldüğünün anlaşılması ve 5237 sayılı TCK'nın 64/1. maddesi uyarınca açılan kamu davasının düşmesi gerektiği gözetilerek yerel mahkeme kararı bozulmuş ve dava düşürülmüştür.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2024/590 E., 2024/1600 K.

SUÇ : Kasten öldürme

HÜKÜM : Mahkumiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmi iade, kısmi temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması

İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun'un (5271 sayılı Kanun) 286/1 ve 286/2-a maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Mersin 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.05.2023 tarihli ve 2022/307 Esas, 2023/109 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında; kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,

2. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 25.09.2024 tarihli ve 2024/590 Esas, 2024/1600 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık, sanık müdafii ve katılan vekilinin istinaf başvurularının kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280/1.g maddesi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun'un 280/2. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanık hakkında kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 29/1, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Katılan vekilinin temyiz sebepleri özetle; haksız tahrik indiriminin uygulanmaması gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

UYAP sisteminden temin edilen güncel nüfus kayıt örneklerine göre sanığın hüküm tarihinden sonra 21.01.2025 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 02.10.2024 tarihli ve 2021/228 Esas, 2024/281 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere açılan kamu davasının 5237 sayılı Kanun'un 64/1. maddesi uyarınca düşürülmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle oluşan hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle katılan vekilinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 25.09.2024 tarih ve 2024/590 Esas, 2024/1600 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303/1. maddesi gereği sanık hakkında açılan kamu davasının ölüm nedeniyle 5237 sayılı Kanunun 64/1 ve 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddeleri uyarınca oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Mersin 7. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4.Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

24.02.2025 tarihinde karar verildi.