"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2024/349 E., 2024/442 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, nitelikli yağma
KARAR : Direnme
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmi iade, kısmi bozma
Sanık müdafiinin temyiz istemi yönünden;
Sanık müdafiinin süresi içerisinde temyiz istemi sonrasında, sanığın cezaevi kanalı ile gönderdiği 13.09.2024 tarihli dilekçesiyle temyizden vazgeçtiği anlaşılmıştır.
Katılan vekilinin temyiz istemi yönünden;
Bakırköy 14. Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.09.2024 tarihli ve 2024/349 Esas, 2024/442 Karar sayılı kararı ile Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 21.02.2024 tarihli ve 2023/7202 Esas, 2024/1123 Karar sayılı bozma kararına karşı verilen direnme kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 307/4. maddesi uyarınca Dairemize gönderildiği belirlenmekle;
İlk Derece Mahkemesi tarafından verilen direnme kararının; 5271 sayılı Kanun’un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin direnme kararını temyize hak ve
yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bozma üzerine, Bakırköy 14. Ağır Ceza Mahkemesinin, 08.06.2023 tarihli ve 2023/126 Esas, 2023/268 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2 ve 53. maddeleri uyarınca 12 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, nitelikli yağma suçundan, 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
2. Bakırköy 14. Ağır Ceza Mahkemesi kararının katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 21.02.2024 tarihli ve 2023/7202 Esas, 2024/1123 Karar sayılı kararı ile "nitelikli yağma suçundan mahkumiyeti yerine beraatine karar verilmesi, bu doğrultuda 5237 sayılı Kanun'un 82/1-h maddesi gereğince hüküm kurulması gerektiği" nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Bakırköy 14. Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.09.2024 tarihli ve 2024/349 Esas, 2024/442 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 307/4. maddesi uyarınca önceki hükümde direnilmesi ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 35/2 ve 53. maddeleri uyarınca 12 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, nitelikli yağma suçundan, 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz sebepleri özetle, sanığın yağma ve nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Katılanın aşamalarda istikrarlı şekilde sanığın bıçaklama eylemi sırasında cep telefonunu ve bir miktar parasını aldığını beyan ettiği, kollukça tutulan 25.01.2015 tarihli tutanakta da yaralı yakınlarının kendilerine ameliyat öncesinde doktorlar tarafından verilmiş telefon ve paranın bulunmadığını beyan ettiklerinin belirlenmesi, sanığın daha sonraki bir tarihte başka bir mağdura karşı telefon hırsızlığı suçuna karışmış olması ve başka da bir suç işleme nedeni bulunmaması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 149/1-a-h maddeleri uyarınca nitelikli yağma suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde beraatine karar verilmesi, bu nedenle sanığın kasten öldürmeye teşebbüs eylemini nitelikli yağma suçunu kolaylaştırmak amacıyla gerçekleştirdiğinden, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 82/1-h maddesinde belirtilen nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçu yerine suç vasfında yanılgıya düşülerek kasten öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurulması hukuka aykırı bulunduğundan, Mahkemenin direnme kararı yerinde görülmemiştir.
IV. KARAR
A. Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi Yönünden
Sanık müdafiinin kanunî süresi içinde öne sürdükten sonra, sanığın, 13.09.2024 tarihli dilekçesi ile temyiz isteminden vazgeçtiğini bildirdiği ve temyiz davasının istek şartına bağlı olduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı Kanun'un 266/1. maddesi gereği temyiz isteminden vazgeçme nedeniyle sanık müdafiinin temyiz isteminin aynı Kanun'un 298/1. maddesi uyarınca oy birliğiyle REDDİNE,
B. Katılan Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle direnme kararı yerinde görülmediğinden Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 21.02.2024 tarihli ve 2023/7202 Esas, 2024/1123 Karar sayılı bozma kararının, Tebliğname'ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 307/4. maddesi, gereğince direnme kararını incelemek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE,
16.04.2025 tarihinde karar verildi.