Logo

1. Ceza Dairesi2024/8024 E. 2025/2548 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanıkların eylemlerinin tasarlayarak kasten öldürme suçu ve bu suça yardım suçunu oluşturup oluşturmadığı hususunda Yargıtay ile yerel mahkeme arasında oluşan uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Sanık ...'in maktulü öldürme kararı ile fiilin icrası arasında makul bir sürenin geçtiği ve kararından dönmediği, bu nedenle eyleminin tasarlayarak kasten öldürme suçunu oluşturduğu; sanık ...'ın ise olayın başından sonuna kadar diğer sanıkla birlikte hareket etmesi ve maktulün işyerine sanığı götürerek suçun icrasını kolaylaştırdığı, dolayısıyla tasarlayarak kasten öldürmeye yardım suçundan sorumlu tutulması gerektiği gözetilerek yerel mahkemenin direnme kararının düzeltilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2024/1922 E., 2024/1981 K.

SUÇLAR : Kasten öldürme, kasten öldürmeye yardım

KARAR : Direnme

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 22.10.2024 tarihli ve 2024/1922 Esas, 2024/1981 Karar sayılı kararı ile Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 13.06.2024 tarihli ve 2024/1925 Esas, 2024/4476 Karar sayılı bozma kararına karşı verilen direnme kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 307/4. maddesi uyarınca Dairemize gönderildiği belirlenmekle;

Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen direnme kararının; 5271 sayılı Kanun’un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin direnme kararını temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin

reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, Yargıtay 1. Ceza Dairesi'nin 13.06.2024 tarihli ve 2024/1925 Esas 2024/4476 Karar sayılı bozma ilamı üzerine verdiği, 22.10.2024 tarihli ve 2024/1922 Esas ve 2024/1981 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 307/4. maddesi uyarınca önceki hükümde direnilmesi ile;

1. Sanık ... hakkında kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 29, 62, 53 maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına

2. Sanık ... hakkında kasten öldürmeye yardım suçundan 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1. Katılanlar vekilinin temyiz sebepleri özetle; eksik incelemeye, sanıkların tasarlayarak kasten öldürme suçundan cezalandırılmaları gerektiğine ilişkindir,

2.Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri özetle; sanık ...'in nitelikli kasten öldürme suçundan, sanık ...'ın nitelikli kasten öldürmeye yardım suçundan cezalandırılması gerektiğine ilişkindir.

2.Sanık ... müdafinin temyiz sebepleri özetle; eksik incelemeye, sanığın üzerine atılı suçu işlemediğine, haksız tahrik nedeniyle üst hadden indirim yapılması gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE

Mahkemenin direnme kararı, sanık ...'in eşi Hasret'in maktul ... ile ilişkisini öğrendikten sonra ...'ı öldürmeye karar verdiği, maktulün iş yerini bilen sanık ...'tan yardım istediği, talebini kabul etmemesi üzerine Diyarbakır ilinden Elazığ'a gelerek araştırma yapmasına rağmen tespit edemediği, bu kararından vazgeçmeyerek olaydan önce araç kiraladığı ve sanık ...'ı iş yerini gösterme konusunda ikna ederek birlikte Diyarbakır'dan Elazığ'a geldikleri iş yerinde maktulü bulamayınca dolaşarak gelmesini bekledikleri, maktulün işyerine geldiğini görünce sanık ...'ın araç içinde iş yerini görecek şekilde 50-60 metre mesafede beklediği, sanık ...'in ...'ın yanına giderek konuşmadan ateş ederek öldürdüğü, sanıkların olay yerinden birlikte araçla ayrıldıkları anlaşılan olayda; sanık ...'in maktulü öldürme kararı ile fiilin icrası arasında makul sürenin geçtiği, sebat ve ısrarla kararından dönmediği anlaşılmakla, tasarlayarak kasten öldürme suçunun koşullarının bulunduğu gözetilmeksizin, kasten öldürme suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması ve sanık ...'ın olayın başından sonuna kadar diğer sanık ... ile birlikte hareket etmesi, maktulün iş yerine sanığı götürmesi, bu haliyle maktulün öldürülmesi eylemine yardımda bulunarak suçun icrasını kolaylaştırdığı anlaşıldığından, 5237 sayılı Kanun'un 39. maddesi uyarınca tasarlayarak kasten öldürme suçuna yardımdan sorumlu tutulması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde beraatine karar verilmesi yerinde görülmemiştir.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 22.10.2024 tarihli ve 2024/1922 Esas ve 2024/1981 Karar sayılı direnme kararı yerinde görülmediğinden, Yargıtay 1. Ceza Dairesi'nin 13.06.2024 tarihli ve 2024/1925 Esas 2024/4476 Karar sayılı bozma kararının, oy birliğiyle DÜZELTİLMESİNE YER OLMADIĞINA,

Hükmolunan ceza miktarı ve tutuklulukta geçen süre dikkate alınarak sanık ... müdafinin tahliye talebinin REDDİNE,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun'un 307/4. maddesi gereğince direnme kararını incelemek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE,

27.03.2025 tarihinde karar verildi.