"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1609 E., 2023/1577 K.
SUÇ : Nitelikli kasten öldürme
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereğince temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kırıkkale 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.06.2023 tarihli ve 2022/188 Esas, 2023/180 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında nitelikli kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 82/1-d ve 53. maddeleri uyarınca ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 20.09.2023 tarihli ve 2023/1609 Esas, 2023/1577 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik re'sen ve sanık müdafiinin istinaf başvurusunun, tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe istinaf başvurusu bulunmadığından eleştirilerek 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın cezai ehliyetinin tam olduğuna ilişkin raporun hüküm kurmaya yeterli olmadığına, eksik incelemeye ve hakkında mahkumiyete yeter kesin ve inandırıcı delil bulunmayan sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Sanık ile maktulün evli oldukları, olay tarihinden önce boşanma davası açılmış olmasına rağmen aynı evde kalmaya devam ettikleri, dinlenen tanık beyanları ile katılanların beyanlarına göre sanığın şiddet eğilimi olduğu ve maktul ile aralarında şiddetli geçimsizlik bulunduğu, tam olarak tespit edilemeyen olay tarihinde sanığın maktulü öldürerek cesedini parçalara ayırdığı, bu esnada maktule ait kanların sanıkla maktulün ikamet ettiği evin banyo duvarlarına sıçradığı, bu durumun Jandarma Kriminal raporu ile desteklendiği üzere maktule ait olduğunun tespit edildiği, sanığın daha sonra bu lekeleri temizlemeye çalıştığı ancak görme kaybı nedeniyle tam olarak başarılı olamadığı, daha sonra sanığın maktulün ceset parçalarını sobada yakmaya çalıştığı, bu durumun sanığın ev sahibi olan tanığın "soba için yeni baca açtırdığı" şeklindeki beyanları ile sabit olduğu, akabinde sanığın maktule ait kısmen yanmış ceset parçalarını torbaya doldurarak ikametin yakınında bulunan dut ağacı altına çöpe bıraktığı, olay yeri inceleme ekiplerince dut ağacı altında yapılan incelemede de luminal ışıklar aracılığıyla kan lekelerine tepki verdiği, sanığın eyleminin nitelikli kasten öldürme suçunu oluşturduğu kabul edilerek buna uygun uygulama yapıldığı anlaşılmıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı,eksik incelemenin bulunmadığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adlî raporların yeterli olduğu, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde bölge adliye mahkemesinin eleştiri nedeni dışında hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin, 20.09.2023 tarihli ve 2023/1609 Esas, 2023/1577 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda bölge adliye mahkemesinin eleştiri nedeni dışında hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Kırıkkale 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.06.2024 tarihinde karar verildi.