"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/124 E., 2023/387 K.
SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Mardin 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.01.2021 tarihli ve 2019/797 Esas, 2021/43 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 09.02.2022 tarihli ve
2022/34 Esas, 2022/1002 Karar sayılı ilâmı ile sanığın üzerine atılı kasten öldürmeye teşebbüs suçunu çocuğa karşı işlediği anlaşıldığından temel cezanın 5237 sayılı Kanun'un 82/1-e maddesi gereğince belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayini nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Bozma ilâmı üzerine Mardin 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.10.2023 tarihli ve 2022/124 Esas, 2023/387 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 82/1-e, 35/2, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca hükmolunan 14 yıl 2 ay hapis cezasının, 1412 sayılı Kanun'un 326/son. maddesi gereği sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek 6 yıl 8 ay hapis cezası üzerinden infazına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi özetle, toplanan delillerin sanığın mahkûmiyetine yeterli olmadığına, eksik inceleme ile karar verildiğine, sanığın ceza ehliyetinin bulunmadığına, sanığın haksız saldırı karşısında kendisini savunduğuna, meşru savunmanın şartlarının oluştuğuna, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Olay tarihinde nevruz etkinliklerinin düzenlendiği, köy halkının birlikte eğlendikleri, sanığın da yapılan halaya katılmak istediği, halayda bulunan kızların sanığın isteğini olumsuz karşıladıkları, sanıktan rahatsız oldukları, buna kızan sanığın halaydaki kızlara küfrettiği, katılanın halayda kız kardeşinin de olması nedeniyle sanığa giderek onu uyardığı ve onunla tartıştığı, sanığın katılana küfrettiği, araya girenler vasıtasıyla tartışmanın sonlandırıldığı, sonrasında sanığın küfretmeye devam ettiği ve katılanla tekrar karşı karşıya geldiğinde onu karın (2) ve sırt (1) bölgelerinden olmak üzere 3 kez bıçaklayarak dalak, böbrek ve kolon yaralanmaları sebebiyle yaşamını tehlikeye sokacak ve dalağın alınması sebebiyle organlarından birinin işlevinin sürekli yitirilmesine neden olacak şekilde yaraladığı, araya tanıkların girmesi nedeniyle sanığın olay yerinden uzaklaştığı anlaşılan olayda,
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, dava dosyası tekemmül ettirilerek karar verildiği, sanığın ceza ehliyetinin tam olduğuna ilişkin adli raporun yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, dosya kapsamında eksik incelemenin bulunmadığı, katılanın beyanını doğrulayan tanıkların ve temyiz dışı tarafların ifade tutanakları ve katılan hakkında düzenlenen adli tıp raporunun içeriğine göre, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, katılandan kaynaklanıp sanığa yönelen ve bıçakla müdahalesini gerektirir herhangi bir haksız eylem bulunmadığından meşru savunmanın unsurları itibarıyla oluşmadığı, anlaşıldığından sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Mardin 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.10.2023 tarihli ve 2022/124 Esas, 2023/387 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
27.05.2024 tarihinde karar verildi.