"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/2349 E., 2023/2376 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Karaman Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.05.2023 tarihli ve 2022/458 Esas, 2023/178 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılana yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2, 29, 53/1 ve 58/6. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
2. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 09.11.2023 tarihli ve 2023/2349 Esas, 2023/2376 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; olayın ağır tahrik altında gerçekleştiğine, sanığın öldürme kastı bulunmadığından bahisle suç vasfına, beraatine karar verilmesi gerektiğine, ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, dosya tekemmül ettirilerek karar verildiği, eksik incelemenin bulunmadığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı anlaşıldığından ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde bozma nedenleri dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. 29.08.2022 tarihinde saat 10:10 sıralarında katılanın ikamet ettiği evden dışarı çıktığı, bu sırada sanık ile inceleme dışı ..., ... ve ...'un katılanın evinin önünde bekledikleri, katılan ile öncelikle inceleme dışı ...'ın konuştuğu, sanık ile inceleme dışı ... ve ...'un biraz uzakta araç içerisinde bekledikleri, ilk olarak inceleme dışı ...'ın katılana vurmaya başlamasından sonra sanığın diğer inceleme dışı ... ve ... ile birlikte araçtan inerek katılanın yanına koştukları, sanığın katılanın yüzüne defalarca tokat ve yumruk vurduğu, yere düşen katılanın yüzüne dört defa sert şekilde tekme vurduğu, daha sonra olay yerine geldikleri araca doğru koştuğu, aracın sağ ön yolcu koltuğundan av tüfeğini alarak tekrar katılanın yanına doğru koştuğu, sanığın elinde tüfek olduğunu gören inceleme dışı ... ve ...'un sanığa engel olmaya çalıştıkları ve sanığın önüne geçtikleri, sanığın elindeki tüfek ile ısrarla katılanın yanına gitmeye çalıştığı, bu yönde hamleler yaparken inceleme dışı ...'un sanığın elindeki tüfeği alarak araca koyduğu, sanığın koşarak yerde yatan katılanın yanına geldiği, sanığın katılanın kafasına ve yüzüne ayağının tabanı ile dört defa ve sert şekilde vurduğu, inceleme dışı ...'ın araya girmeye çalıştığı, katılanın yüzünü eli ile kapatamadığı sırada sanığın katılanın yüzüne tokat vurduğu, daha sonra araca yöneldiği ancak tekrar yerde yatan katılanın üzerine koşarak kafasına tekme attığı, inceleme dışı ...'ın çabaları ile sanığın ve diğer inceleme dışı şahısların araca binerek olay yerinden ayrıldıklarının anlaşıldığı, katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ve vücudunda kırığın hayat fonksiyonlarına etkisi bakımından 2. derecede kırık oluşacak şekilde yaralandığı olayda, dosya içeriğindeki kamera görüntüleri, darbe sayısı ve şiddeti, sanığın tüfeği olay yerine getirdiği sabit ise de henüz katılana doğrultmadan tüfeğin elinden alınmış olması sebebiyle bu yöndeki eyleminin icra hareketi değil hazırlık hareketi kapsamında olması, katılandaki yaralanmanın niteliği dikkate alınarak, sanığın eylemine bağlı olarak ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğuna dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı deliller bulunmayan sanığın "kasten yaralama" suçundan, 1 ile 3 yıl aralığında hapis cezası öngören 5237 sayılı Kanun'un 86/1. maddesinin uygulanması sırasında, aynı Kanun'un 61. maddesi uyarınca, suçun işleniş biçimi ve sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığı göz önünde bulundurularak, üst sınıra yakın bir ceza ile cezalandırılması yerine, suç niteliğinde yanılgıya düşülerek, yazılı biçimde
"kasten öldürmeye teşebbüs" suçundan cezalandırılması hukuka aykırı bulunmuştur.
3. Dosyaya inceleme dışı ... tarafından sunulan ... ekran çıktılarında yer alan paylaşımların sanık ile bir ilgisinin bulunmaması, nitekim katılana sorulduğunda bu paylaşımları yaptığına dair iddiayı kabul etmediğini belirtmiş olması, sanık ve inceleme dışı ..., ... ve ... her ne kadar katılanın olay öncesinde kendilerine birden çok kez hakaret ve tehdit mahiyetinde sözler söylediğini belirtmişlerse de dosya içerisinde bu husustaki beyanlarını destekleyen somut herhangi bir delilin bulunmaması, olay anına ilişkin kamera görüntüleri incelendiğinde ilk haksız eylemin katılana yönelik gerçekleştirildiği ve sanığa yönelen haksız tahrik oluşturabilecek mahiyette herhangi bir fiil bulunmadığı anlaşıldığından, sanık hakkında kurulan hükümde haksız tahrik nedeniyle indirim yapılarak eksik ceza tayini hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünün (2) ve (3) numaralı paragraflarında açıklanan nedenlerle sanık müdafiinin temyiz istemi "suç vasfı ve haksız tahrik" yönlerinden yerinde görüldüğünden Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 09.11.2023 tarihli ve 2023/2349 Esas, 2023/2376 Karar sayılı kararının, 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, 5271 sayılı Kanun'un 307/5. maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının dikkate alınmasına,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a. maddesi uyarınca Karaman Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
16.04.2025 tarihinde karar verildi.