"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/53 E., 2024/453 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
İNCELEME KONUSU
KARAR : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA BOZMA
YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
İzmir 28. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.02.2024 tarihli ve 2022/53 Esas, 2024/453 Karar sayılı kararı ile hükümlüler hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/1-son, 29, 62, 53. maddeleri gereğince ayrı ayrı iki defa 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunluklarına ilişkin hükümlerin, istinaf edilmeksizin 16.04.2024 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştikleri belirlenmiştir.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309/1. maddesi uyarınca, 20.01.2025 tarihli ve 2024/18383 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 18.02.2025 tarihli ve KYB-2025/14244 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 18.02.2025 tarihli ve KYB-2025/14244 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
"Dosya kapsamına göre,
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 25.04.2017 tarihli ve 2015/1167 esas, 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanıklar ..., ..., ... ve ...'a ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu'nun 226. maddesine aykırı davranılmasında,
2) Sanıklar ..., ... ve ... haklarında, mağdur ...'e yönelik eylemlerine ilişkin iddianamede dava açılarak cezalandırılmalarına yönelik talepte bulunulmasına rağmen, mahkemece sanıkların cezalandırılması ya da beraati yönünde olumlu ya da olumsuz herhangi bir hüküm kurulmamasında isabet görülmemiştir."
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
İnceleme konusu dava dosyasının değerlendirilmesinde; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 tarihli ve 2015/1167 Esas, 2017/247 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, hükümlülere ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı Kanun'un 87/1-son maddesine göre cezanın 5 yıla çıkarılması suretiyle 5271 sayılı Kanun'un 226. maddesine aykırı davranılarak savunma haklarının kısıtlanması, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
Bununla birlikte, ..., ... ve ... hakkında mağdur ...'e yönelik kasten yaralama suçundan açılan kamu davası yönünden zamanaşımı süresince karar verilmesi mümkün görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Hükümlüler ..., ..., ..., ... hakkında mağdurlar ... ve ...'a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan verilen İzmir 28. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.02.2024 tarihli ve 2022/53 Esas, 2024/453 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309/3. maddesi gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
5271 sayılı Kanun’un 309/4. maddesi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
14.04.2025 tarihinde karar verildi.