"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/142 E., 2022/41 K.
SUÇLAR : Nitelikli yağma, kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Mala zarar verme suçu yönünden;
Sanık hakkında hükmolunan netice cezanın türü ve miktarı gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğu belirlenmiştir.
Nitelikli yağma ve kasten yaralama suçları yönünden;
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.05.2018 tarihli ve 2018/362 Esas, 2018/737 Karar sayılı kararının katılan vekili ve sanık müdafi tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 03.04.2019 tarihli ve 2018/5526 Esas, 2019/2076 Karar sayılı ilâmı ile sanığın atılı suçlardan yardım eden olarak cezalandırılması yerine beraatine karar verilmesi gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
B. Bozma ilamı üzerine Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.01.2022 tarihli ve 2019/142 Esas, 2022/41 Karar sayılı kararı ile;
1. Sanık ... hakkında katılan ...'a yönelik nitelikli yağmaya yardım suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 149/1-c-d, 39/2-c, 62, 53. maddeleri uyarınca 4 yıl 3 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
2. Sanık ... hakkında kasten yaralamaya yardım suçundan 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 87/1-d, 87/1-son, 39/2-c, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; mahkumiyete yeter delil bulunmadığına, meşru savunmada sınırın aşılması hükmünün uygulanması gerektiğine, haksız tahrik derecesine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Bozma üzerine yapılan yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, dava dosyası tekemmül ettirilerek karar verildiği, eksik incelemenin bulunmadığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, sanığın savunma hakkına riayet edilerek adil bir biçimde yargılandığının anlaşıldığı, eylemlerin sanık tarafından kasten ve yardım eden olarak gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç vasıfları ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, haksız tahrik koşulları bulunmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından sanık müdafinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
A. Mala zarar verme suçu yönünden;
Sanık hakkında hükmolunan netice cezanın türü ve miktarı gözetildiğinde 5320 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz isteğinin karar tarihi itibarıyla 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun'un 317 maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Nitelikli Yağma ve Kasten Yaralama Suçları Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.01.2022 tarihli ve 2019/142 Esas, 2022/41 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.03.2025 tarihinde karar verildi.