"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2024/188 E., 2024/298 K.
SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar müdafiileri
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanıklar ... ve ... hakkında hükmedilen hapis cezalarının ayrı ayrı on yıldan az olduğu anlaşılmakla, sanıklar müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin 1412 sayılı Kanun'un 318. maddesi uyarınca reddine karar verilerek, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bozma üzerine verilen Siirt 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.05.2019 tarihli ve 2018/214 Esas, 2019/186 Karar sayılı kararının sanıklar müdafiileri tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 28.02.2024 tarihli ve 2022/6769 Esas, 2024/1317 Karar sayılı ilâmı ile suç vasfı, teşebbüs derecesi, kazanılmış hakka ilişkin kanun ve uygulama maddesinin hatalı gösterilmesi nedenleriyle bozulmasına ve sanıkların ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının dikkate alınmasına karar verilmiştir.
2. Siirt 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.09.2024 tarihli ve 2024/188 Esas, 2024/298 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 82/1-e, 35/2, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 14 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına, 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle sonuç hapis cezalarının ayrı ayrı 5 yıl hapis cezası üzerinden infazına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle, gerekçeye, eksik inceleme ile karar verildiğine, mahkumiyetlerine dair yeterli delil bulunmadığına, suçların işlenmediğine, suç vasfına, vesaireye,
2. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle, gerekçeye, eksik inceleme ile karar verildiğine, mahkumiyetine dair yeterli delil bulunmadığına, suçun işlenmediğine, suç vasfına, vesaireye,
3. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle, mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, suç vasfına, vesaireye ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükümlere esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, dosya tekemmül ettirilerek karar verildiğinden eksik inceleme bulunmadığı, eylemlere sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükümlere esas alınan adli raporların yeterli olduğu, eylemlere uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımlarının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından, sanıklar müdafiilerinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Siirt 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.09.2024 tarihli ve 2024/188 Esas, 2024/298 Karar sayılı kararında sanıklar müdafiilerince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanıklar müdafiilerinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
16.04.2025 tarihinde karar verildi.