"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2024/134 E., 2024/337 K.
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.12.2007 tarihli ve 2007/269 Esas, 2007/433 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 87/4-son cümle, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.
2. Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesinin kararının katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 28.02.2013 tarihli ve 2009/9505 Esas, 2013/1603 Karar sayılı kararı ile ;
"1-Dosyanın ve maktulün yeleğinin ilgili Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Kurulu Başkanlığına gönderilerek;
a- Maktulde meydana gelen yaralanmaya neden olan atışın uzaklığı,
b-Otopsi raporuna göre maktulde tespit edilen saçma tanesinden kaynaklanan yaralanmalar ile maktulün kullandığı motosikletteki saçma tanesi isabetleri değerlendirildiğinde bu isabet ve yaralanmaların av tüfeği ile kaç atış sonucunda meydana gelebileceği,
c-Maktulün, sanığın evinin bahçesinde ateş etmesi sonucu vurulduğu kabul edilir ise; bu şekilde yaralanan bir kişinin motosikletle olay yerinden yaklaşık 3500 metre uzaklaşıp uzaklaşamayacağı hususlarında rapor alınarak sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Kabule göre de; olayda kullanılmayan ve suçla ilgisi olmayan emanette kayıtlı 7,65 mm çapında 4 adet çekirdek, 4 adet kovan ve 16 adet merminin müsaderesine karar verilmesi,"
nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 27.05.2014 tarihli ve 2013/156 Esas, 2014/486 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 27/2. maddesi, 5271 sayılı Kanun'un 223/3-c maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
4. Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesi kararının Cumhuriyet savcısı ve katılan ... vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 12.10.2016 tarihli ve 2015/4355 Esas, 2016/3573 Karar sayılı kararı ile,
"Sanığın evi ve müştemilatı terk edip kaçmakta olan maktule ateş etmesi, kullanılan tüfeğin niteliği ve öldürücü gücü, atış mesafesi dikkate alındığında, sanığın maruz kaldığı tehlikenin ağırlığıyla orantılı olmayacak şekilde karşılık verdiği, bu itibarla sanığın, ağır haksız tahrik altında maktulü öldürdüğünün kabulü ile azami oranda haksız tahrik indirimi uygulanarak kasten öldürme suçundan mahkumiyetine karar verilmesi yerine oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirme sonucu ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi" nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
5. Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.12.2016 tarihli ve 2016/513 Esas, 2016/459 Karar sayılı kararı ile önceki kararda direnilmesine ve sanık hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 27/2. maddesi, 5271 sayılı Kanun'un 223/3-c maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
6. Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 31.05.2017 tarihli ve 2017/656 Esas, 2017/2034 Karar sayılı kararı ile dosyanın Ceza Genel Kuruluna tevdiine karar verilmesi üzerine Ceza Genel Kurulunun 22.05.2018 tarihli ve 2017/1-871 Esas, 2018/226 Karar sayılı kararı ile,
" Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.12.2016 gün ve 513-459 sayılı direnme kararına konu hükmünün, hükümden önce son sözün hazır bulunan sanığa verilmemesi isabetsizliğinden" bozulmasına karar verilmiştir.
7. Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.06.2019 tarihli ve 2018/450 Esas, 2019/273 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 87/4, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.
8. Bursa 4. Ağır Ceza mahkemesi kararının Cumhuriyet savcısı, sanık müdafi ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 05.02.2024 tarihli ve 2022/7294 Esas, 2024/688 Karar sayılı kararı ile suç vasfı nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
9. Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.10.2024 tarihli ve 2024/134 Esas, 2024/337 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 29/1, 62/1, 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sübuta, eksik incelemeye, sanığın öldürme kastı olmadığına, taksire ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından öldürme kastıyla gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eksik incelemenin bulunmadığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, olayda taksir hükümlerinin uygulanma koşullarının oluşmadığı anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.10.2024 tarihli ve 2024/134 Esas, 2024/337 Karar sayılı kararında sanık müdafi tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
14.04.2025 tarihinde karar verildi.