"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince her iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, davacı-davalı kadın yararına tedbir ve yoksulluk nafakası hükmedilmesine, tarafların tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı-davalı kadın vekili ve davalı-davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince taraf vekillerinin başvurularının ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı-davalı kadın vekili ve davalı-davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmiş ve Dairemizin 19.10.2021 tarihli ve 2021/4812 Esas, 2021/7378 Karar sayılı kararı ile bozulmuştur.
Dairemiz bozma kararına İlk Derece Mahkemesince direnilmesi üzerine karar davacı-davalı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle 6100 sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 373 üncü maddesinin beşinci fıkrası gereğince Dairemizce yapılan incelemede;
İlk Derece Mahkemesince verilen 28.02.2019 tarihli ilk kararın gerekçesinde davalı-davacı erkeğin kadına ilgi ve sevgi göstermediği, kadına karşı hürriyeti tahdit suçunu işlediği, davacı-davalı kadının ise erkeğe fiziksel şiddet uyguladığı ve sık sık müşterek haneyi terk ettiği bu şekilde evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda tarafların eşit kusurlu oldukları kabul edilmiştir.
Dairemizin 19.10.2021 tarihli ve 2021/4812 Esas, 2021/7378 Karar sayılı kararına göre mahkemece belirlenen ve gerçekleşen tarafların kusurlu davranışları yanında davalı-davacı erkeğin ve erkeğin ailesinin kadına şiddet uyguladığı, boşanmaya sebep olan olaylarda erkeğin kadına nazaran ağır kusurlu olduğunun kabulü ve davacı-davalı kadın yararına maddî ve manevî tazminat verilmesi gerektiği gerekçesi ile kararın bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, erkeğin ailesinin kadına karşı işlemiş olduğu suçlardan erkeğin sorumlu tutulamayacağı, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda davacı-davalı kadına ilgi ve sevgi göstermeyen, kadına karşı hürriyeti tahdit suçunu işleyen ve kadına şiddet uygulayan davalı-davacı erkek ile davalı-davacı erkeğe fiziksel şiddet uygulayan, sık sık müşterek haneyi terk eden davacı-davalı kadının eşit kusurlu oldukları gerekçesi ile direnme kararı verilmişse de; mahkemece ilk kararda yer almayan fiziksel şiddet vakıasının direnme kararında davalı-davacı erkeğe kusur olarak yüklenildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece önceki kararda yer almayan ve Daire denetiminden geçmemiş olan yeni ve değişik gerekçe ile hüküm kurmak suretiyle verilen karar, direnme kararı olmayıp yeni hüküm olarak kabul edilmelidir. Ne var ki bu hususu belirlemek Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun görevi olduğundan ve Dairemiz kararının usul ve kanuna uygun olduğu anlaşıldığından dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Dosyanın YARGITAY HUKUK GENEL KURULUNA GÖNDERİLMESİNE,
24.01.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.