"İçtihat Metni"
...
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/363 E., 2022/2121 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : ... 8. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/6 E., 2020/645 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davacı kadın vekili tarafından açılan davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek vekilince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekilince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; davalı erkeğin evlilik birliğinin üzerine yüklediği sorumlulukları yerine getirmediğini, eviyle, kadınla ve ortak çocuklarla ilgilenmediğini, davalı erkeğin evlilik birliği boyunca asabi ve geçimsiz tutumunu evliliklerinde zaman zaman geçimsizliğe yol açtığını, yerine göre de bu geçimsizliğin fiziksel ve psikolojik şiddete dönüştüğünü, müvekkiline karşı uyguladığı şiddet dolayısıyla küçük çocuklarının psikolojilerinin bozulduğunu, bu nedenlerle 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, ortak çocukların velâyetlerinin müvekkiline bırakılmasına, müvekkili yararına aylık 1.000,00 TL tedbir- yoksulluk nafakasına, ortak çocuklar yararına ayrı ayrı aylık 500,00 TL tedbir- iştirak nafakasına, müvekkili yararına 100.000,00 TL manevî tazminata, 50.000,00 TL maddî tazminata hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; dava dilekçesindeki tüm iddiaların gerçek dışı olduğunu, müvekkilinin,davacıya karşı kesinlikle şiddet uygulamadığını, taraflar arasında hiçbir boşanma sebebi olmadığını belirterek açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, tarafların sıklıkla tartıştıkları, davalı erkeğin, kadına ve çocuklarına şiddet uyguladığı, bıçaklamaya çalıştığı, evin ihtiyaçları ile ilgilenmediği, davacı kadının bu sebeplerle çalışmaya başladığı, çalışmakta olan kadının zaman zaman müşterek hanedeki görevlerini ihmal ettiği olsa da bunun ciddi boyutlarda olmadığı son olayda da tarafların yine tartıştıkları, tartışma sırasında davalının yaktığı kartonları çocuklarının üzerine atmaya çalışması üzerine kadın ve ortak çocukların korktukları ve erkeği evden kovdukları boşanmaya neden olan olaylarda kadın ve çocuklarla ilgilenmeyen, şiddet uygulayan, onlara zarar vermeye kalkışan davalı erkeğin tamamen kusurlu olduğu, 4721 sayılı Kanun'un 174 üncü maddesinde düzenlenen maddî ve manevî tazminat koşullarının kadın yararına gerçekleştiği, kadının boşanmayla yoksulluğa düşeceği, ortak çocukların yüksek yararı gereğince velayetlerinin annelerine verilmesi gerektiği, velayet kendisine verilmeyen tarafın çocukların giderlerine katılmak zorunda olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca tarafların boşanmalarına, ortak çocuklar 2004 doğumlu Tuğçe, 2008 doğumlu Hüseyin ..., 2010 doğumlu Serkan'ın velâyetinin anneye verilmesine, baba ile ortak çocuklar arasında kişisel ilişki kurulmasına, velâyeti anneye verilen çocuklardan Tuğçe yararına dava tarihinden itibaren Hüseyin ... ve Serkan yararına ise karar tarihinden itibaren ayrı ayrı aylık 250,00 TL tedbir nafakası takdirine, karar kesinleştikten sonra iştirak nafakası olarak devamına, davacı kadın yararına dava tarihinden itibaren aylık 250,00 TL tedbir, yoksulluk nafakasına, 7.500,00 TL maddî, 7.500,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; taraflar arasında şiddet eyleminin yaşanmadığını, tanık beyanlarının duyuma dayandığını,davacı tanıklarının beyanlarına itibar edilmeyeceğini, kusur belirlemesinin hatalı yapıldığını, kadın yararına tazminat ve nafakaya hükmedilemeyeceğini, velayetlerin babaya verilmesi gerektiğini ileri sürerek istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İlk Derece Mahkemesinin kararı usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğu gerekçesiyle davalı erkek vekilinin istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; taraflar arasında şiddet eyleminin yaşanmadığını, tanık beyanlarının duyuma dayandığını,davacı tanıklarının beyanlarına itibar edilmeyeceğini, kusur belirlemesinin hatalı yapıldığını, kadın yararına tazminat ve nafakaya hükmedilemeyeceğini, velayetlerin babaya verilmesi gerektiğini ileri sürerek temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, kadın yararına tazminat ve nafakaya, çocuklar yararına ise nafakaya hükmedilmesinin yasal koşullarının oluşup oluşmadığı, miktarlarının dosya kapsamı ve hakkaniyete uygun olup olmadığı, ortak çocukların velayetlerinin annelerine verilmesinin üstün yararlarına uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Kanun’un 166 ncı maddesi, 174üncü maddesi, 175inci maddesi, 182 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
15.06.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.