"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : ... 1. Aile Mahkemesi
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir. Kararın davalı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulü ile hükmün kaldırılarak dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Gönderme kararı sonrasında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın davalı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle;kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin 05.02.2019 tarihinde eşinin kullandığı cep telefonunu şans eseri alıp telefonda bulunan aldatma içerikli mesajları gördüğünü, sorduğunda "Bir hata yaptım" şeklinde eşinden cevap aldığını, telefonu incelendiğinde kendisini 1 kişi ile değil aynı anda 5 kişi ile aldattığını tespit ettiğini, olayı kanıtlayan mesajlaşmalar ve müstehcen fotoğrafları dosyaya sunduğunu, daha sonra kadının kendi el yazısı ile yazılan ve aldatma olayları ile ilgili itiraflarını içeren bir mektup bırakıldığını, çocuk sahibi olabilmek için toplamda 19.000,00 TL masraf yaptığını ileri sürerek davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 161 inci maddesi uyarınca zina hukuki sebebiyle boşanmalarına, erkek lehine 19.000,00 TL maddî ve 10.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın vekili cevap dilekçesinde özetle; erkeğin kadına ait telefona el koyduğunu, halen de telefonun erkekte olduğunu, söz konusu mesajlara hukuki yollardan değil gasp ederek ulaştığını, mesajları okuduktan sonra kadını darp ettiğini, olay günü olan 05.02.2019 tarihi de kadını ailesinin yanına bıraktığını ancak telefonunu kendisine teslim etmediğini, ailesinin yanına bırakıldığında yaşadığı üzüntü ve içine girdiği psikolojik buhran sebebi ile kadının intihar ettiğini, 2 gün yoğun bakımda yattıktan sonra taburcu olduğunu, halen psikolojik tedavi gördüğünü, kadının çocuğu olmadığı için erkek ve ailesi tarafından sürekli aşağılandığını, bu durumun kadının ruh halini bozduğunu, sadece internette tanıştığı kişilerle arkadaşlık ettiğini, günlük sohbetler ettiğini, fiilen bir araya gelmediğini belirterek davanın reddi ile kadın yararına aylık 500,00 TL yoksulluk nafakası verilmesini ve 12.000,00 TL değerinde ziynet alacağı talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
A. İlk Derece Mahkemesinin Birinci Kararı
İlk Derece Mahkemesinin 21.02.2020 tarihli kararı ile davalı kadının bir başkasıyla ilişkisi olduğu, aynı zamanda mesaj içeriklerinden bu kişi ile cinsel birliktelikte bulunduğunun da anlaşıldığını davalı kadının zina eyleminin ispatlandığı belirterek; davanın kabulü ile 4721 sayılı Kanun'un 161 inci maddesi uyarınca tarafların zina hukuki sebebine dayalı olarak boşanmalarına, erkek lehine 8.000,00 TL maddî ve 10.000,00 TL manevî tazminat ödenmesine, kadın lehine aylık 150,00 TL tedbir nafakasına, kadının yoksulluk nafakası talebinin reddine, kadının ziynet alacağı konusunda usulünce açılmış bir davası bulunmadığından karar verilmesine yer olmadığını karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Gönderme Kararı
1.İlk Derece Mahkemesinin 21.02.2020 tarihli kararına karşı davalı kadın vekili tarafından istinaf talebinde bulunulmuştur.
2.Bölge Adliye Mahkemesinin 20.12.2021 tarih ve 2020/1285 Esas, 2021/2738 Karar sayılı kararı ile davalı kadının psikolojik rahatsızlığının bulunduğu ve intihara teşebbüs ettiğinin belirtilmesine rağmen taraf ehliyeti yönünden bir araştırma yapılmadığı ve erkeğin maddî tazminat kapsamındaki talebinin 4721 sayılı Kanun'un 174 üncü maddesinin birinci maddesi kapsamında olmadığı ve nispi harca tabi olduğu belirtilerek, kararının 6100 sayılı Kanun'un 353 üncü maddesinin,1 inci fıkrasının (a) bendinin (4) üncü alt bendi uyarınca re'sen kaldırılmasına ve dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
C. İlk Derece Mahkemesinin Son Kararı
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda başlık kısmında tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalı kadının bir başkasıyla ilişkisi olduğunu, aynı zamanda mesaj içeriklerinden bu kişi ile cinsel birliktelikte bulunduğunun da anlaşıldığını, davalı kadının zina eyleminin dosya kapsamında ispatlandığını belirterek davanın kabulü ile 4721 sayılı Kanun'un 161 inci maddesi uyarınca tarafların zina hukuki sebebine dayalı olarak boşanmalarına, erkek lehine 8.000,00 TL maddî ve 10.000,00 TL manevî tazminat ödenmesine, kadın lehine aylık 150,00 TL tedbir nafakasına, kadının yoksulluk nafakası talebinin reddine, kadının ziynet alacağı konusunda usulünce açılmış bir davası bulunmadığından karar verilmesine yer olmadığını karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı kadın vekili, hükmün usul ve kanuna aykırı bulunduğu ileri sürerek delillerin hukuka aykırı olarak elde edilmiş olduğu, erkeğin telefonu gasp ederek kadından aldığı, kadını darp ettiğini ve baba evine bıraktığı, evlilik birliğinin sona ermesinde erkeğin de kusurlu olduğunu belirterek; kararın kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile erkeğin maddî tazminata ilişkin talebinin dosyadan tefriki ile kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre usul ve kanuna uygun olması gerekçesi ile 6100 sayılı Kanun'un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince davalı kadın vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki beyanlarını tekrarla, kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğu ileri sürerek delillerin hukuka aykırı olarak elde edilmiş olduğu, erkeğin telefonu gasp ederek kadından aldığı, kadını darp ettiğini ve baba evine bıraktığı, kadının yaşadığı üzüntü ile intihar ettiği, yoğun bakımda kaldığı, evlilik birliğinin sona ermesinde erkeğin de kusurlu olduğunu, erkeğin tazminat taleplerinin kabulü ile kadının yoksulluk nafakası talebinin reddine karar verilmesinin hatalı olduğu belirterek; hükmün bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, zina olgusunun gerçekleşip gerçekleşmediği, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, erkek yararına maddî ve manevî tazminata hükmolunması şartlarının gerçekleşip gerçekleşmediği ve miktarları ile kadın lehine yoksulluk nafakası verilmesi şartlarının oluşup oluşmadığı erkek tarafından sunulan delillerin hukuka uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesi, 6 ncı maddesi, 161 inci maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 175 inci. 6100 sayılı Kanun'un 189 uncu maddesi, 190 ıncı maddesi, 194 üncü maddesi, 369 uncu, 370 inci ve 371 inci maddeleri, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı kadın vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
27.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.