"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/1360 E., 2023/1389 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun kısmen kabulü ile yeniden hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 7. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/308 E., 2021/308 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve boşanmanın fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince erkeğin başvurusunun esastan reddine, kadının istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmünün kadın aleyhine hükmedilen maddî ve manevî tazminata yönelik bölümünün kaldırılmasına ve yeniden hüküm tesisine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; davalının muhtar olmasını istediği adayın seçimi kaybetmesi üzerine 10.04.2019 tarihinde davalının müvekkiline hakaret ve tehdit ederek yüzüne ve kafasına yumrukla vurduğunu, davalının müvekkilini başka kadınla aldattığını, tartışma ortamı, küskünlükler, şiddet ve aldatma eylemlerinin şiddetli geçimsizliğe sebebiyet verdiğini, tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, 200.000,00 TL maddî, 200.000,00 TL manevî tazminat, aylık 5.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, ortak çocuklar için ayrı ayrı aylık 3.000,00'er TL tedbir ve iştirak nafakasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde özetle; yaşanan son olayın, fiili saldırı, davacının saldırıcı olarak müvekkilinin elini ve göğsünü ısırması şeklinde ortaya çıktığını, müvekkilinin eşine kafa atmasının söz konusu olmadığını, didişme sırasında ortaya çıkan başın çarpması durumu olduğunu, sadakatsizlikle ilgili af olduğunu davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalı erkeğin eşine şiddet uyguladığı ve tam kusurlu davranışları sonucu evlilik birliğinin devamına imkan kalmayacak derecede temelinden sarsıldığı, davacı kadına atfı kabil hiçbir kusurun bulunmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne, tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, tarafların ortak çocuklarının ayrılık süresince ve halen davacı anne yanında bulundukları alıştıkları düzen ve ortam içinde bırakılmalarının küçüklerin fiziksel ve ruhsal gelişimleri açısından yerinde olaacağı gerekçesi ile velâyet konusundaki görüşlerine de değer verilerek velâyetlerinin davacı anneye verilmesine, baba ile yatılı kalacak şekilde kişisel ilişki tesisine, davacı için hükmolunan aylık 1.000,00 TL ortak çocuklar ... ve ... için hükmolunan aylık 500,00'er TL den toplam 2000,00 TL şeklindeki tedbir nafakalarının hükmün kesinleşmesinden sonra davacı yönünden yoksulluk, ortak çocuklar yönünden iştirak nafakaları olarak aynen devamına, kadın lehine 50.000,00 TL maddî, 50.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı kadın vekili; tazminat ve nafaka miktarları yönünden istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
2.Davalı erkek vekili kusur belirlemesi, tazminatlar, velâyet ve nafakalar yönünden istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda; eşine şiddet uygulayan ve bu şiddet sonucunda mahkumiyet kararı ile anlaşılacağı üzere sabit iz bırakacak şekilde yaralayan erkek tam kusurlu ve kadına atfı kabil bir kusurun varlığı ispatlanamadığından kusur belirlemesinin yerinde olduğu, yoksulluk nafakasına hükmolunması usul ve yasaya uygun olmakla birlikte yoksulluk nafakasının miktarının değişen koşullara göre artırım davası açabileceği de dikkate alındığında makul olduğu, ancak maddî ve manevî tazminat miktarlarının ise kusur eylemi dikkate alındığında az olduğu, davalı erkeğin kusur belirlemesi, tazminatlar, velâyet ve nafakalara ilişkin istinaf talebi ile davacı kadının nafaka miktarlarına yönelik istinaf taleplerinin ayrı ayrı esastan reddine, davacı kadının tazminat miktarlarına yönelik istinaf talebinin kabulü ile takdiren 70.000,00 TL maddî, 100.000,00 TL manevî tazminatın boşanma kararının kesinleştiği (07.07.2021) tarihten itibaren yasal faiziyle birlikte erkekten alınarak kadına verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, tazminatlar, velâyet ve nafakalar yönünden temyiz kanun yoluna müracaat etmişlerdir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kusur belirlemesi, nafakalar ve tazminatlar ile velâyet düzenlemesi noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 190 ve 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanunu’nun 6 ıncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 174 üncü, 175 inci, 182 nci, 327 nci, 330 uncu ve 336 ncı maddeleri. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
17.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.