"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1951 E., 2023/2361 K.
KARAR : Kabul ile yeniden esas hakkında hüküm verilmesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Aybastı Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2020/241 E., 2022/332 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun sair istinaf sebepleri incelenmeksizin Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin, birinci fıkrasının (a) bendinin (4) üncü alt bendi uyarınca re'sen kaldırılmasına ve mahal mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince kaldırma kararı sonrasında yeniden yapılan yargılamada, davanın 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin ailesinin kadını kabullenemediğini, tedavi sürecinde kızlarını tek başına toplu taşıma araçlarıyla götürdüğünü, erkeğin ilgilenmediğini, çocukların tedavisi için faydalı kursların ücretini kız kardeşinin ödediğini, herkesin ortasında kadına bağırdığını, tartışmalarında her yeri kınp döktükten sonra hiçbirşey olmamış gibi hayatına devam ettiğini, zamanını ve parasını sadece kumar için harcadığını, alacaklılar tarafından müvekkilimin rahatsız edilmesine sebebiyet verdiğini, kira borçlarını ödemediğini, sürekli şekilde yalan söylediğini, kız kardeşinden sürekli olarak para yardımı almak zorunda kaldığını, şiddet gördüğünü, Kasım 2017'den bu yana davalı kocanın annesiyle beraber yaşamaya başladığını, çocuklan istemediğini ve masraflarım da üstlenmediğini mesaj atmak suretiyle beyan ettiğini ileri sürerek davanın kabulüne, tarafların 4721 sayılı Kanunu’nun 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin anneye bırakılmasına, ortak çocuklar yararına ayrı ayrı aylık 1.000,00 TL tedbir ve iştirak, kadın yararına 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk, 20.000,00 TL maddî ve 20.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde özetle; iddiaları reddettiğini, kadının sürekli müvekkilini küçümsediğini, tartışmalarında şiddet uyguladığını, olumsuz tavırlarına ve hakaretlerine maruz kaldığını, evden kovduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
1.İlk Derece Mahkemesinin 10.10.2019 tarihli ilamı ile davacının davasını dolayısıyla karşı tarafın boşanmayı gerektirir şekilde kusurlu olduğunu ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, karar davacı kadın tarafından hükmün tamamı yönünden istinaf edilmekle, Bölge Adliye Mahkemesince eksik inceleme gerekçesiyle hükmün kaldırılmasına karar verilmiştir.
2. İlk Derece Mahkemesi'nin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile erkeğin evlilik birliği giderlerine katılmadığı ve eve bakmadığı belirtilerek, boşanmaya sebep olan olaylarda erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesiyle davacı kadının davasının 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca kabulüne, tarafların boşanmalarına, velâyetin anneye verilmesine, baba ile çocuklar arasında kişisel ilişki kurulmasına, ortak çocuklar için ayrı ayrı 500,00 TL tedbir ve 650,00 TL iştirak nafakasına, kadın yararına 400,00 TL tedbir ve 750,00 TL yoksulluk nafakasına, kadın yararına 6.000,00 TL maddî tazminat ve manevî tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesi'nin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde her iki tarafın vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı kadın vekili, kararın usul ve kanuna aykırı olduğunu ileri sürerek, kusur belirlemesi, maddî tazminat ve nafakaların miktarları ile manevî tazminat talebinin reddi yönünden kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
2.Davalı erkek vekili, hükmün tamamına yönelik olarak kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesi'nin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile erkeğin birlik giderlerine katılmadığı yönündeki kusurun gerçekleşmediği, tarafların boşanma davası sürecinde de sık sık bir araya geldikleri ve samimi fotoğraflar çektikleri, bu durumun davacının erkeğe yüklenen kusurları affettiği ya da hoşgörü ile karşıladığı anlamına geldiği değerlendirilerek erkeğin kusursuz hale geldiği belirtilerek erkeğin başvurusunun kabulü ile kararın kaldırılarak boşanma talebi bakımından davanın reddine, velâyetin tedbiren anneye verilmesine, baba ile kişisel ilişki kurulmasına; çocuklar için, dava tarihinden 05.04.2022 tarihine kadar ayrı ayrı aylık 75,00 TL, 05.04.2022 tarihinden hükmün kesinleşmesine kadar aylık 400,00 TL tedbir nafakasına, kadın yararına ise dava tarihinden 05.04.2022 tarihine kadar 100,00 TL, 05.04.2022 tarihinden itibaren 200,00 TL tedbir nafakasına hükmedilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesi'nin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili temyiz başvurusunda bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı kadın vekili, kararın usul ve kanuna aykırı olduğunu ileri sürerek, davanın reddi yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1.Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, tarafların boşanma davasında temelinden sarsılmış bir evlilik birliğinin bulunup bulunmadığı, erkeğin kusurlu olup olmadığı, affedilmiş ya da hoşgörülmüş sayılacak kusurların varlığı ve boşanma davasının reddi noktasında toplanmaktadır.
2.İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü, 6 ncı, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu, 6100 sayılı Kanun’un 370 inci ve 371 inci maddeleri
3. Değerlendirme
1.Davacı kadın taradından açılan boşanma davasının İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılaması sonucunda boşanmaya sebep olan olaylarda erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile boşanma ve ferilerine hükmedilmiş, hüküm taraflarca istinaf edilmekle Bölge Adliye Mahkemesince davalı tarafın istinaf itirazının kabulü ile erkeğin, varsa bile kusurlu davranışlarının af kapsamında kaldığı belirtilerek kararın kaldırılmasına, yeniden hüküm tesisi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı kadın vekili tarafından temyiz edilmiştir.
2.Yapılan yargılama ve toplanan delillerden, her ne kadar Bölge Adliye Mahkemesince, erkeğin birlik giderlerine katılmadığı yönündeki kusurun gerçekleşmediği, tarafların boşanma davası sürecinde de sık sık bir araya geldikleri ve samimi fotoğraflar çektikleri, bu durumun davacının erkeğe yüklenen kusurları affettiği ya da hoşgörü ile karşıladığı anlamına geldiği değerlendirilerek ve erkeğin kusursuz hale geldiği kabul edilerek açılan davanın reddine karar verilmiş ise de; tahkikat aşamasında erkeğin dosyaya dört adet fotoğraf sunduğu, fotoğraflarda kadın, çocuklar ve erkeğin birlikte lokantada oldukları yine başka bir tarihte kadın, erkek ve ailesinin çocuklarla birlikte başka bir lokantada oldukları, bu fotoğraflardan iki tanesinde erkek ve kadının biraz daha yakın oturdukları, erkeğin kolunun kadının sandalyesinde olduğunun görüldüğü, bir kısım tanıkların bu fotoğraflar çekildiğinde ortamda olduklarını ifade ettikleri; ancak, sırf bu yöndeki tanık anlatımları ve dosyaya sunulan fotoğraflar dikkate alındığında, kadının erkeğin kusurlarını affettiği, en azından hoşgörü ile karşıladığı ve evlilik birliğinin yeniden kurulduğu sonucuna ulaşılamaz. Başka bir anlatımla af olgusunun ispatlanamadığının kabulü gerekir. Gerçekleşen bu durum karşısında Bölge Adliye Mahkemesince kadının, erkeğin kusurlarını affettiği en azından hoş görü ile karşıladığının kabulü doğru görülmemiştir. O halde Mahkemece yapılacak iş dosyadaki tüm deliller hep birlikte değerlendirilerek işin esası hakkında bir hüküm vermekten ibaret olup hükmün açıklanan nedenle bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair itirazların şimdilik incelenmesine yer olmadığına,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
Dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
22.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.