"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Van Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1257 E., 2023/750 K.
KARAR : Kısmen kabul
İLK DERECE MAHKEMESİ : Van 1.Aile Mahkemesi
SAYISI : 2018/614 E., 2022/487 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma, ziynet ve eşya alacağı davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl davanın reddine; karşı davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiştir.
Kararın kadın vekilince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kısmen kaldırılarak bu yönlerden yeniden hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı-davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı- karşı davalı kadın dava dilekçesinde özetle; tarafların 08.11.2017 tarihinde evlendiğini, davalı-davacı erkeğin kadına ilk günden itibaren fiziksel şiddet uyguladığı, davacı-karşı davalı kadın ile ilgilenmediği, ailesi ile görüşmesini istemediği başka bir kadını eve getirerek güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu evlilikte tam kusurlu olduğu ve evlilik birliğinin bozulmasına neden olduğunu beyan ederek tarafların boşanmalarına, müvekkili lehine dava sonuçlanana kadar kendi geçimini sağlamak üzere dava tarihinden itibaren aylık 1.000,00 TL tedbir nafakasına, boşanma kararı kesinleşince tedbir nafakasının yoksulluk nafakası olarak devamına karar verilmesini, davacı kadın lehine 50.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini, davalının ağır kusurlu olduğu, müvekkili lehine 50.000,00 TL maddî tazminata hükmedilmesini, ortak konutta bulunup da davacıya ait olan eşyaların hepsinin tespitinin yapılarak davacıya verilmesini, davalıya takılan takıların davacıdan alınıp davalıya verilmesini dava ve talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı- karşı davacı erkek vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; davacı tarafından iddia edilen hususların gerçeği yansıtmadığını, davacı eşin müvekkillerinden şiddet gördüğüne dair hastane raporunun olmamasının zaten iddianın asılsızlığını açıkça gösterdiğini, davacı tarafın aşırı ve gereksiz kıskançlıklarından ötürü aile içindeki huzurun kalmaması ve evliliğin içerisinde eşlerin birbirine güveninin kalmamasından kaynaklandığını, davacı eşin sürekli olarak gereksiz kıskançlıklarıyla müvekkillerini bunaltıp, evlilik birliğini bizzat davacı eşin kendisi tarafından çekilmez hale getirildiğini, davacının evlenmeden önce hepatit b hastalığını müvekkilden gizlediğini, evliliğin TMK'nın 150/2 maddesi gereği iptalini, davacı evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebebiyet verdiğinden tarafların boşanmalarına, davacı eşin taleplerin reddine ve vekâlet ücreti ve yargılama giderlerinin davacı eş üzerinde bırakılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davacı-karşı davalı kadının müşterek konutla ilgilenmediği, birlik görevlerini yerine getirmediği ve bu suretle kusurunun bulunduğu, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda davacı-karşı davalı kadının tam kusurlu olduğu gerekçesiyle, asıl davada boşanma davasının reddine, kadının yoksulluk nafakası ile maddi-manevi tazminat taleplerinin reddine, çeyiz eşya alacağı davasının kısmen kabulüne; ziynet eşyalarının iadesi talebinin reddine, karşı davada TMK'nın 150/2. Maddesi gereği evliliğin iptali davasının reddine, karşı davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı-davalı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı- karşı davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; asıl davanın reddi, kusur belirlemesi, fer'îler, ziynet iadesi talebinin reddi yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; yapılan yargılama ve toplanan delillerden; davacı- karşı davalı kadının müşterek konutla ilgilenmediği, birlik görevlerini yerine getirmediği bu nedenle hafif kusurlu olduğu davalı- karşı davacı erkeğin ise, davacı- karşı davalı kadın ile ilgilenmediği, ailesi ile görüşmesini istemediği başka bir kadını eve getirerek güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu bu nedenle ağır kusurlu olduğu gerekçesiyle, kusur gerekçesinin belirtilen şekilde düzeltilmesine; asıl davada, davacı kadının boşanma davasının kabulüne; ancak karşı davada boşanmaya dair hüküm kesinleşmekle, davacı-davalı kadının boşanma talebi yönünden talebi konusuz kaldığından, karar verilmesine yer olmadığına; davacı-davalı kadın yararına hükmün kesinleşmesinden itibaren aylık 750,00 TL yoksuluk nafakasının davalıdan alınarak davacı kadına verilmesine, davacı-karşı davalı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin kısmen kabulü ile; 25.000,00 TL maddî, 25.000,00 TL manevî tazminatın davalıdan alınarak davacı kadına verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, kadının sair istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı-davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, tazminatlar yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen tazminatlar ve miktarı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 174 üncü maddesi; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı-karşı davacı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
05.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.