"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
SAYISI : 2018/1177 E., 2021/428 K.
KARAR : Kısmen kabul kısmen ret
Taraflar arasındaki katkı payı davasından dolayı bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, Mahkemece davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın dava dilekçesinde; 2957 ada 8 parsel sayılı taşınmazın tarafların müşterek çalışmaları neticesinde elde edilen gelirle alındığını, müvekkilinin evlilik birliği boyunca çalıştığını, davalı ile müşterek hesaptan para çekilerek işbu taşınmazın alındığını belirterek; fazlaya ilişkin talep ve hakları saklı kalmak sureti ile şimdilik 130.000,00 TL katkı payı alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek kanunu faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili süresi geçtikten sonra sunduğu cevap dilekçesinde; zamanaşımının dolduğunu, davacının katkısının olmadığını belirterek; davanın reddini savunmuştur.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 11.02.2016 tarih ve 2014/595 Esas, 2016/117 Karar sayılı kararı ile, taşınmazın boşanma dava tarihinden sonra 11.09.2011 tarihinde edinildiği gerekçesiyle; davanın reddine kararı verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkeme kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 13.09.2018 tarih ve 2016/8159 Esas, 2018/15674 Karar sayılı kararı ile, davanın katkı payı alacağı istemine ilişkin olduğu, tasfiye konusu taşınmazın evlilik birliği içinde mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu 11.09.2001 tarihinde satın alınarak davalı adına tescil edildiği, Mahkemece edinme tarihinin hatalı belirlenerek karar verildiği belirtilerek; davacı kadın vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıdaki başlıkta tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kayıtların incelenmesinde davacı kadının evlilik tarihinden boşanma dava tarihine kadar olan süreçte düzenli olarak çalıştığı, davalının 1994-1995-1996 yıllarında bir gelir elde etmediği, bu aşamada evin geçimini kadının üstlendiği kabul edilerek kadının yapabileceği tasarruf miktarının azalacağı göz önünde bulundurularak bilirkişi raporundaki belirlemeden hakkaniyet hükümleri gözetilerek ayrıldığı, bu bağlamda davacı kadının ortalama yapabileceği tasarruf miktarının bilirkişilerin belirledikleri oranın ortalaması alındığında % 31,055 olarak belirlendiği, davacı kadının bu oran gözetildiğinde katkı payı alacağının 123.540,00 TL olduğu gerekçesiyle; davanın kısmen kabulü ile, 123.540,00 TL katkı payı alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuran
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde; müvekkiline yapılan tebligat tarihinde müvekkilinin Türkiye'de olduğunu, dava dilekçesinin tebliğin usulsüz olduğunu, müvekkilinin öğrendiği tarihten itibaren süresince cevap dilekçesi sunarak zamanaşmı def'i ve esasa ilişkin itirazlarını bildirdiğini, Mahkemece süresinde delil bildirilmediği gerekçesiyle tanıkların dinlenmediğini, bir yıllık zamanaşımı süresinin dolduğunu, tarafların 16.04.2001 tarihinde boşandıklarını, taşınmazın taraflar ayrı yaşadığı dönemde alındığını, tarafların geliri ile Almanya'da alınan taşınmaz yönünden bir inceleme yapılmadığını, bilirkişi raporuna itirazlarının göz ardı edildiğini, gelirlerin hatalı belirlendiğini, konusunda uzman bilirkişi incelemesi olmadığını, delillerin tamamının toplanmadığını, eksik inceleme ile karar verildiğini, davacının katkısının olmadığını belirterek kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, tebligatın usulüne uygun olup olmadığı, katkının ispatı noktasında toplanmaktadır. Dava, katkı payı alacağı istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 26 ncı maddesi, 33 üncü maddesi, 141 nci maddesi, 190 ıncı maddesi, geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası; 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 25 ve 25/a maddeleri; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 6 ncı maddesi, 179 uncu maddesi, 202 nci maddesi; 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi'nin 152 nci maddesi, 153 üncü maddesi, 170 inci maddesi, 186 ncı maddesinin birinci fıkrası, 189 uncu maddesi, 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 146 ncı maddesi, 544 üncü maddesi, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 146 ve devamı maddeleri, 646 ncı maddesi; Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 09.05.1960 tarih ve 1960/21 Esas, 1960/9 Karar sayılı kararı.
3. Değerlendirme
1.Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen Mahkeme kararında ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, Mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olduğu, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ve bozma kapsamı dışında kalarak kesinleşen yönlerin yeniden incelenmesinin hukuken mümkün bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı erkek vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,30.05.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.